Opeens kleurde de dag pikzwart een grote barst kwam in mijn hart verdwenen de dagen van voorheen waarin ondanks alles toch de zon nog scheen weg alle levenslust verdwenen op de dag dat de dood me heeft gekust.
Jouw voetstappen volgend naar dat onbekende land voel ik je onzichtbare hand troostend in die van mij een briesje zacht als zij verteld me dat ben jij.
Wonden Wanneer ik het verband verwijder om mijn hart bloed het nog even hard een onnadenkend woord en ze word opnieuw vermoord tijd heelt alle wonden maar slaat er nog veel meer roer je in de pijn dan doet het nog steeds zo zeer.
Lijnen door verdriet diep in het gelaat gekerfd met geen creme te dichten verdriet diep in mijn hart genesteld met geen woord te verlichten nooit zie ik haar weer vertel me toch waarom.