Alcohol De voorbije woensdagavondrit (of ritje) was dan ook mijn laatste officiële clubrit van dit seizoen. Het slechte weer (regen tot 14 uur) heeft mij binnengehouden. Gelukkig is er het WK voor beloften op TV zodat de tijd nuttig kan besteed worden. Maar hierdoor mis ik wel de afscheidsdrink van de club. Ik zal maar denken dat het dan weer goed is voor de conditie om geen alcohol te drinken. Want met de lange winter voor de boeg, en de jaarlijks weerkerende club- en andere feestjes en zeker ook de uitgebreide etentjes, met bijhorende drank, op het einde van het jaar, zorgen al voor genoeg bijkomend gewicht. En dat moet er dan later weer allemaal terug afgeraken. Daarom zullen we deze dag maar als positief beschouwen.
De laatste woensdagavondrit. En weeral een triestig weertje om in te gaan fietsen, zodat ik moest wachten tot 6 uur om te kunnen vertrekken in redelijk droge omstandigheden. En dan wetende dat het om 07.45u reeds donker is, komen er ook niet veel kilometers op de teller. Enkele kilometers vooraf, dan twee en een halve ronde rond ons dorp en terug naar huis, alles samen toch goed voor 42 km. Dat was het dus op woensdagavond, want vanaf nu staat er spinning op het programma.
Mijn laatste zondag van dit seizoen met een rit naar Westdorpe-Zuiddorpe. Een mooi weertje vergezelde ons. Gelukkig is het de laatste weken tijdens het weekend steeds mooi weer, beter dan de laatste woensdagen in elk geval. En ook vandaag is het weer feest, dus snel nog enkele calorietjes verbranden. Vandaag wordt mijn schoonmoeder 85 jaar. Een zeer respectabele leeftijd en ook een mooi getal, dus dat moet gevierd worden met een etentje. Na gisteravond is dat al het tweede feestmaal in minder dan 16 uur. Dat gaat duidelijk niet de goede kant op voor onze conditie. Maar met een lange winter voor de boeg is er toch nog tijd genoeg om dat langzaam terug op te bouwen. Voila weeral een goed voornemen gemaakt. Nu dat nog uitvoeren !!! Afstand = 79 km, Tijd = 2u56', Gem = 28,1 km/u, HR = 121/163, Kcal = 1520.
Terug mooi weer en er dus weer eens tegenaan. De laatste keer dit seizoen naar De Griete. Maar ik ben beperkt in tijd omdat is reeds om half zes in Gent moet zijn voor een feestje op de Gentse Barge. Daarom iets vroeger vertrokken en halfweg teruggedraaid om zo zeker ten laatst om vier uur terug thuis te zijn. Want men weet nooit als er eens wat pech (lekke band of erger) mee gemoeid is. Uiteindelijk had ik toch ook 75 km op de teller staan en was ik netjes op tijd om mij rustig voor te bereiden op het komende feestje. Alles ging door op de 'Gentse Barge', een copie van een 18e eeuwse schuit. Een tochtje van 4 uur op de Leie, met aperitief op het bovendek en daarna eten benedendeks. Daarna de DJ zijn werk laten doen en de beentjes eens uitslaan. Een toffe avond. Afstand = 75 km, Tijd = 2u43', Gem = 27,9 km/u, HR = 132/158, Kcal = 1662.
Weerom een baaldag. Een hele dag zitten wachten om 's avonds te kunnen gaan fietsen en dan begint het rond half zes toch wel weeral eens te regenen zeker. Gevolg: rustig binnen blijven. Want ik heb geen goesting meer om mij volledig klaar te maken om te gaan fietsen voor ongeveer één uurtje en bovendien ook nog eens vuil en smerig thuis te komen. En in deze grijze weersomstandigheden is het wel nodig om ten laatste om kwart voor acht binnen te zijn wegens geen fietslicht. Hopelijk in het komende weekend beter.
Onze klassieker van de polderritten stond vandaag op het programma: naar den beton. Terug ideaal fietsweer, maar wel een klein beetje meer wind dan gisteren. En vermits het al zo lang geleden was dat ik nog eens had meegedaan in een snel gedeelte, was de goesting deze keer wel aanwezig. En dus liet ik mij verleiden om met de snelsten mee te gaan. Al vrij vlug dacht ik er de brui aan te geven, maar toch doorgebeten en uiteindelijk ging het nog redelijk goed. Alleen op het einde voelde ik wel dat veel versnellen er niet meer inzat. Maar het is toch einde seizoen, en ik moet mij niet meer voorbereiden op een of ander WK, dus is het al goed genoeg. Afstand = 75 km, Tijd = 2u43', Gem = 29,7 km/u, HR = 128/179, Kcal = 1579.
De 3 uren van Nieuwkerken Vandaag onze eigen 3 uren en mooi weer, dus dat wordt een aangename namiddag op de fiets. En bovendien was er dit jaar werk gemaakt van het uitstippelen van een grote ronde met zelfs enkele onbekende, of toch minder bekende wegen. Ook van het afpijlen was werk gemaakt, met duidelijke bordjes die veelvuldig en goed zichtbaar waren opgehangen. Proficiat mannen, doe zo voort. Het was eigenlijk een voorbeeld van hoe men een route moet afpijlen: duidelijk zichtbaar, goed op voorhand aangeduid en meestal ook nog eens een bevestiging kort na een kruispunt. Weinig of geen discussie mogelijk. En na de rit nog een pintje en een lekkere boterham met een worstje van de BBQ, de specialiteit van Werner. Afstand = 88 km, Tijd = 3u07', HR = 114/156, Kcal = 2113
Eindelijk, na vier weken, kan ik nog eens mijn goeie, ouwe getrouwe Pinarello bestijgen. En dat bolt wel degelijk veel lichter dan de voorbije weken met de mountain bike. Het kan ook moeilijk anders, minder gewicht, grotere wielen, dunnere bandjes en dan ook nog eens 8 kg druk erin. Maar het ritje was van kortere duur want het is ondertussen toch al bijna half september en dus al wat vroeger donker. En daar moeten we toch wel rekening mee houden, wegens geen verlichting op de fiets. Een ongeluk gebeurt zo al snel genoeg. Afstand = 56 km, Tijd = 2u01', Gem = 28,0 km/u, HR = 122/152, Kcal = 1072.
De riem eraf. Een weekendje zonder fietsen maar wel een verlengd weekendje Brugge. Eventjes de riem eraf en eens aan iets anders denken dan fietsen of sporten. Meestal is een verlof daar de ideale gelegenheid voor om eens een tweetal weken zonder fiets door te brengen. Maar ons voorbije verlof stond wel juist in het teken van de fiets en de bergen. Dus heb ik het op deze manier opgelost. Veel rondgewandeld in Brugge, die Schone, en dus heel veel gezien. Op tijd en stond ook eens een rustpauze om iets te eten en te drinken, en zo vloog dit verlengde weekend weeral voorbij. Een mens zou dat al eens meer moeten doen, want het is wel ideaal om de gedachten eens helemaal op iets anders te richten.
Spinning Als we gisteravond dan toch niet konden gaan fietsen buiten, zal ik dat dan vandaag maar doen. Op de spinningfiets, buiten op het terras. Veel frisser en veel meer zuurstof dan binnen. Maar zweten is bijna hetzelfde, zeker als ge een beetje doorduwt. En met een pittig muziekje erbij is dat helemaal niet moeilijk. En na een lekkere douche voelt een mens zich dan toch weer goed. Tijd = 1u20', HR = 149/166, Kcal = 998.
Terug naar Meerdonk Het is al een tijdje geleden, maar vandaag is het dan weer zover, onze wekelijkse avondrit richting Meerdonk. Maar dan moet het weer wel een beetje meewillen en dat was nu juist niet het geval. Regen op het moment dat er moet vertrokken worden, dus thuisblijven is de boodschap. Kilometers gereden = NUL komma NUL.
De laatste dag De laatste keer bergop vooraleer terug in de polders te gaan fietsen. En nog maar eens de Croix de Fer, maar dan zeker niet tot boven, want ik had Linda beloofd om met haar in de namiddag nog een tochtje rond Allemont te doen. Dus heb ik heel, heel rustig naar boven gereden, en steeds de hartslag in het oog gehouden. Meegereden tot aan het meer boven en dan na een 15-tal kilometers ben ik dan teruggedraaid. Maar ik moest dan toch weer die verdomde bergaf van de heenweg naar omhoog en dat deed toch wel pijn in de beentjes. Het melkzuur van gisteren was dus duidelijk nog niet verdwenen. En naar ik achteraf hoorde was dat bij iedereen wel een beetje het geval. In de namiddag hebben we dan het rondje van 18 km rond het meer van Verney en naar het kerkje van Allemont gereden. En ons Linda had de voorbije dagen ook goed getraind precies, want zij ging overal vrij vlot mee omhoog, zelfs op die eerste kilometer van de Croix de Fer. Er is misschien een berggeit aan haar verloren gegaan. 's Avonds eten we met de hele groep van 16 samen in het hotel om ons afscheid te vieren, want morgen gaat het weer huiswaarts. Het einde van het verlof is aangebroken en de tijd om in te pakken ook.
Alpe d'Huez De grote dag is aangebroken. De dag waarvoor wij hier naartoe zijn gekomen, het beklimmen van de wereldberoemde en ook beruchte Alpe d'Huez. En juist op deze dag voel ik mij niet al te best. Van verkeerd eten of van teveel drinken kan het niet zijn, want ik heb het gisteravond vrij sober gehouden. Maar ik zit al een aantal dagen met last aan de maag, dus stress voor het grote moment kan het eigenlijk ook niet zijn. Toch niet meer op onze leeftijd want we hebben al andere watertjes doorzwommen, denk maar aan de Mont Ventoux twee jaar geleden. Maar blijft het feit dat ik deze morgen met een veel te hoge hartslag ben opgestaan en ik krijg die niet echt naar beneden. Of zou het kunnen dat ik door de inspanningen bergop van de voorbije dagen nog niet volledig gerecupereerd ben? Dus vertrek ik met een klein hartje richting Bourg d'Oisans, zogezegd rustig losrijden maar met een hartslag die reeds zo hoog ging dat ik dacht van al bezig te zijn met de klim. Maar ja, het is nu niet anders en we zullen wel zien hoe en of we wel boven geraken. Op de kleine parking aan het brugje nog een fotosessie met Gust, onze sportdirecteur van dienst, die ons ging begeleiden met een grote Belgische vlag. Dan de tellers op nul gezet en vooruit met de geit. Reeds na de eerste meters zag ik mijn hartslag omhoog schieten tot tegen de rode grens, dus eventjes rustiger proberen rijden, alhoewel dat sneller gezegd dan gedaan is. Want juist die eerste kilometers zijn loodzwaar. Ik had gelezen dat wie in La Garde geraakt, na een 4 of 5 bochten, meestal ook wel boven geraakt. Hopen maar en rustig blijven, zeker niet forceren door anderen trachten te volgen. En niet te veel naar die verdomde hartslagmeter kijken, want dat geeft toch maar een slecht gevoel als ge die hoge getallen ziet staan. En plots is daar La Garde, zo ver zijn we dan toch al. Het geeft de burger wat moed en zowaar begint het plots beter te gaan. Kom ik erdoor of is het hier inderdaad veel minder steil? Ik haal Werner en Hilaire terug bij en rij hen zowaar voorbij. Toch nog eens kijken naar de meter en zien dat ik eigenlijk wel wat moet vertragen. Maar toch blijf ik in tweede positie fietsen. Beter is niet mogelijk want Walter is in de verste verte niet meer te bespeuren. Die ging er dan ook een serieuze lap op geven had hij gezegd, dus laat die maar rustig doen. Toen ik verder eens omkeek zag ik Hilaire steeds op enkele tientallen meter achter mij hangen, en plots was hij daar terug en reed hij mij weer voorbij. Niet aanpikken want veel hoger in hartslag kon ik niet meer gaan. Dus zal het derde worden als ik niet meer instort, want die gedachte bleef door mijn hoofd spelen. Ik had immers al zolang tegen en zelfs over de limiet gereden, zodat een inzinking niet echt denkbeeldig was. Maar laat ons daar nu niet aan denken. Ondertussen passeren we Huez en komen we zelfs in het zicht van de hotels boven waar de streep getrokken is. Ook de fotograaf passeren we en dan bereik ik eindelijk de eerste huizen van het dorp. Hier is het wel een beetje zoeken welke straat we juist moeten nemen, maar gelukkig staan er houten borden die de weg van de Tour de France wijzen. En dan plots gaat het licht bergaf, voorbij het rond punt en over de eindstreep. Nieuwsgierig naar de eindtijd gekeken en zowaar stond daar 1u16'23" te pronken. Ik had heimelijk gehoopt op 1u20' en was ook al blij geweest met 1u30', maar dit klopt alle verwachtingen. En dat met zo een slecht gevoel vooraf (en ook nog wel wat onderweg). Maar of het wel echt gezond geweest is, dat is een andere vraag. We dalen terug samen af naar Bourg d'Oisans, drinken iets op een terras, praten nog wat bij en gaan daarna aperitieven op de camping. 's Avonds in het hotel wacht nog een verrassing: het is BBQ. Lekker. Totale afstand gereden = 53 km.
Gegevens van de klim van Alpe d'Huez: Lengte = 13 km Hoogteverschil = 1061 m Gemiddeld stijgingspercentage = 8,2% Steilste kilometer = 11,5% Tijd = 1u16'23" HR = 167/174 Kcal = 1174.
