Eindelijk nog wat zon op ons dakje vandaag. Na een paar dagen grijzigheid kunnen we ons vandaag nog 'ns koesteren in wat heerlijk zonlicht. De temperaturen zijn niet meer zo schitterend maar een mens moet ergens beginnen.
Het begin van een academiejaar brengt altijd heel veel werk mee zodat ik blij ben dat ik vandaag 'ns wat rustiger de dag kan beginnen. Heerlijk tasje koffie - croissantje - krantje erbij... Een zucht van verlichting.
Vanmiddag een optreden tijdens het Beestig-goed evenement op het programma dus toch niet helemààl relax. Maar met het weer dat wat meevalt zal het alemaal wat loslopen.
Afgelopen week heb ik dan toch mijn 'voorkamer' goed in gebruik genomen. Mijn voorkamer heb ik speciaal ingericht om olie-relaxmassages te geven. Olà ? hoor ik je denken. No no. Ik breng mensen via olie massage terug in contact met hun lichaam en laat hen voelen hoe het is om ontspannen te zijn. Als ze dat een paar keer doen, is het makkelijker om in het dagelijks leven terug te grijpen naar dat ontspannen gevoel, het terug oproepen als het ware. Voor veel mensen is dit al een hele stap vooruit. Voeg daarbij dat onze maatschappij tegenwoordig toch heel aanrakings-arm is. Er moet al een excuus zijn om je arm rond iemand te slaan en mensen schrikken zelfs als je een hand op hun arm legt. Zeker kinderen fleuren op als je hen 'ns lekker knuffelt. Mijn kleinkinderen staan in rij om op hun rugje gekriebeld-gewreven te worden. Dit bovenstaande natuurlijk met de bedenking dat respect voor de ander op de eerste plaats komt. (wie weet hoe ze anders mijn uitleg interpreteren).
Voilà, nu 'ns vlug mijn tasje anti-stress-thee drinken, dan hou ik het vanmiddag rustig. Gek, hoe een mens na zoveel jaar dansen nog altijd de plankenkoorts niet kan weg krijgen.
Ben je vanmiddag in de buurt van Peer, spring 'ns binnen op dat Beestig-goed evenement. En zoek maar tussen de dansers wie de schrijver van dit bericht wel kan zijn...
