Wat we al zo vele jaren hadden gevreesd is precies op mijn verjaardag (9 augustus) gebeurd. Onze poes Karel is op de hoofdweg bij onze woning aangereden.
De buren hadden het zien gebeuren en hebben haar bij ons gebracht. Ze bloedde erg uit haar mond.
Gelukkig was de dierenarts thuis en 10 minuten later lag Karel reeds bij haar op de onderzoekstafel. Haar hoektand was afgebroken, vandaar het bloeden, maar ze was zodanig in shock dat verder onderzoek niet mogelijk was.
Ze moest in observatie blijven tot de shock voorbij was. Dan moest ze onder narcose om het resterend stukje tand te verwijderen en om verder na te kijken welke letsels ze eventueel nog had opgelopen.
De avond nadien mochten we haar komen ophalen. Ze had blijkbaar geen breuken of inwendige letsels opgelopen, maar haar onderkaak is gebroken. Dat zou vanzelf genezen, maar ons oudjes (16 jaar) zal voortaan het moeten doen met zachte voeding.
Dus dat wordt voor de rest van haar leven een extra verwennerij.
