Zeg maar Lisa. Het stond op de voorpagina van Het Nieuwsblad. Eerst had ik alleen maar een pagina vol meisjesgezichten op pasfotoformaat gezien.( als ik zo'n verzameling zie,reikt mijn brein meteen de grootste calamiteiten aan. Massamoord? Vliegtuigramp? School ingestort? Mijn hersens hebben een nogal bewolkte natuur)
Het bleek dus om de 20ste verjaardag van Elisabeth van België te gaan. Goed,daar mag iets voor gedaan worden. On n'a pas tous les jours vingt ans,n'est-ce pas.
Ik heb totaal niks met koningshuizen, Belgisch of anderzins. Sinds eind 1999 heb ik ook niks meer met Het Nieuwsblad en die twee zaken hangen samen. Dat vraagt enige uitleg:vanaf de dag dat ik de krant kon uitspellen tot 1999 heb ik Het Nieuwsblad gelezen. Mijn vader kocht die krant dagelijks,en zijn tas was nog maar van zijn schouders of ik haalde de gazet er al uit.
Tot het in 1999 totaal fout ging. Dat kwam zo:een dag voor het huwelijk van Filip en Mathilde had de redactie een dubbele pagina uitgevoerd als een Belgische driekleur. Meteen dacht ik al,daar gaat mijn goeie geld naartoe.
Maar het werd nog veel erger. Het bleek de bedoeling dat ik die driekleur tot een hoedje zou vouwen en daarmee,eens het plechtige uur aangebroken,op mijn kop ging rondlopen.
Ze hadden er zelfs een werktekening bij gezet hoe je die hoed moest vouwen!Alsof ik op mijn ruim viftigste,niet wist hoe ik een hoedje van papier moest maken. Dat had ik in de eerste kleuterklas bij juffrouw Jeanne geleerd,stelletje eikel!
Die krant vloog dus,met driekleur en al,en niet al te elegant,in de verst mogelijke hoek.
Zo eindigde,op een licht gewelddadige manier, mijn relatie van tientallen jaren met Het Nieuwsblad. En nu laat dezelfde krant mij weten,dat ik Lisa mag zeggen. Zou Beth ook mogen? Of Lieza,met klemtoon op de a? Of Betty?
Het zal mij worst wezen,ze doen maar.
BREAKING : het Grondwettelijk Hof heeft zonet de wet van 1847 over de majesteitsschennis vernietigd. Die wet bevoordeelt de koning boven zijn burgers,zegt het Hof.
Miljaar,weer iets waar we niet meer kunnen zondigen. Weer een pleziertje minder!
Tot de volgende
|