Direct naar artikelinhoud
sterrenkunde

2017 belooft zonsverduistering, maansverduistering en rakende bedekking Mercurius

Een gedeeltelijke zonneverduistering in 2011, gekiekt in Mechelen.

In 2017 is opnieuw een volledige zonsverduistering te zien, al valt er maar een stukje van waar te nemen in België. Dat blijkt uit de nieuwe Hemelkalender, waarin de Vereniging voor Sterrenkunde beschrijft wat er allemaal aan de hemel te bewonderen valt.

In de nacht van 10 op 11 februari zien we een maansverduistering in de bijschaduw van de Aarde. De Aarde komt echter zeer dicht bij de kernschaduw, waardoor de noordelijke rand van de maan duidelijk donkerder zou moeten worden.

Op 25 juli is er overdag een rakende bedekking van de planeet Mercurius, een fenomeen waarbij een hemellichaam niet helemaal maar deels verwijnt achter een ander. Met een kleine kijker en een heldere hemel zou dit verschijnsel makkelijk te observeren moeten zijn.

Zonsverduistering
Van de totale zonsverduistering van 21 augustus zien we in België enkel het begin van de partiële fase, kort vóór zonsondergang. Om deze in volle glorie te bewonderen is een uitstapje naar de Verenigde Staten aangeraden, waar de langste duur bijna 3 minuten bedraagt.

Voorts heeft de Hemelkalender, inclusief sterrenkaarten, het onder meer over de jaarlijkse Perseïden-meteorenzwerm en beschrijft hij de dans der planeten.

Het oppervlak van Mercurius.
Een maansverduistering in 2014, gezien vanuit Los Angeles.