In december 2005 liet Adelheid Wijnant (44), mama van drie kinderen, een uitstrijkje nemen bij haar gynaecologe Daniëlle B., diensthoofd in het AZ Glorieux in Ronse. De resultaten werden naar een lab gestuurd. Het onderzoek van de cellen van de baarmoederhals wees op een voorbode van kanker. Maar in plaats van haar patiënte daarover in te lichten, liet dokter B. niets weten. Een nieuw uitstrijkje in 2007 wees duidelijk op kanker, maar opnieuw deed dokter B. niets.

Vijf jaar lang kon baarmoederhalskanker woekeren in het lichaam van Adelheid Wijnant, zonder dat ze het wist. Had ze het meteen geweten, de kanker had zich niet eens kunnen ontwikkelen.

Keihard gevochten

Sinds ze in de zomer van 2010 te horen had gekregen dat ze baarmoederhalskanker had, had Adelheid keihard gevochten. Operaties, chemo, alternatieve therapieën. Maar de tumor in haar lichaam was te groot. “Nochtans hadden we al in 2005 moeten weten dat er iets grondig mis was”, zei haar man Pieter Van de Casteele (43) eind vorig jaar.

“Toen al waren er alarmerende testresultaten, maar haar gynaecologe legde die gewoon in haar schuif en deed er niets mee. Tot het te laat was.” In februari 2013 zou Adelheid sterven.

De arts werd beschuldigd van onopzettelijke slagen en verwondingen met de dood tot gevolg, maar zonder het oogmerk te doden, schuldig verzuim en valsheid in geschrifte.

“Ik durfde het niet te vertellen”

Tijdens het proces heeft diensthoofd Daniëlla B. haar schuld toegegeven. “Ik leefde in een cocon en zat in een vermijdingspathologie. Ik kon het niet aan om de patiënt op te bellen en durfde het ook niet te vertellen tegen andere collega’s.”

De correctionele rechtbank stelde verschillende tekortkomingen vast in hoofde van de behandelde arts D.B. van het UZ Glorieux in Ronse. “Het is onvoorstelbaar dat dokter Daniëlla B. niet tot actie is overgegaan. Er is met zekerheid in 2007 een uitstrijkje genomen maar de patiënt werd niet ingelicht”, motiveerde rechtbankvoorzitter Jorn Dangreau.

“Ook in 2009 werden de afwijkende resultaten niet meegedeeld. De arts deed geen enkele inspanningen om de patiënt te bereiken. (..) In hoofde van dokter B. werden tal van ontoelaatbare tekortkomingen vastgesteld die onomstotelijk hebben geleid tot de dood van het slachtoffer.”