Exact 20 jaar geleden: de epo-trein van Gewiss
Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.
Exact twintig jaar geleden op 20 april 1994 werd in de Waalse Pijl een stukje dopinggeschiedenis geschreven. Voortgestuwd door epo denderde het Italiaanse Gewiss-team als bezeten door de Ardennen.
De drie vroege vluchters - Järmann, Zberg en Pelliconi - werden zowaar halfweg koers al teruggegrepen omdat de negen renners van het Gewiss-team - met vooraan Bjarne Riis - zich al op 100 kilometer van de aankomst autoritair op kop van het peloton zetten.
En dan komt die potsierlijke tweede passage van de Muur van Hoei. Het tempo wordt (uiteraard) aangegeven door Gewiss en als die halfweg de Muur nog even de snelheid opvoeren - op 70 kilometer van het einde! - rijden de ploegmaats Evgueni Berzin, Giorgio Furlan en Moreno Argentin zomaar weg.
Achter de drie leiders wordt er achtervolgd door een tiental renners, onder wie Erik Breukink, Gianni Bugno, Franco Ballerini, Claudio Chiappucci en Lance Armstrong. Later worden het er 40, maar allemaal tevergeefs. Met nog 50 kilometer voor de boeg is de voorsprong van de Gewiss-trein opgelopen tot één minuut. Als was het een trainingstocht, zo rijden de drie naar de laatste beklimming van de Muur, waar Berzin meteen afhaakt en Furlan de indruk geeft veel beter te kunnen, maar zijn 34-jarige afscheid nemende kopman Argentin laat winnen. Doping maakt saai.
Overigens werd ook de Amstel Gold Race een paar dagen later gedomineerd door Gewiss, ditmaal door de knechten Alberto Volpi en Bruno Cenghialta. Al werd die laatste in de spurt wel geklopt door Johan Museeuw.
Lees het volledige verhaal in de digitale krant van 20 april
plusartikels. Je moet nog even inloggen. Zo herkennen we je als abonnee.
