23 mei 2017 om 03:00
Luister naar

Sommige Joden zouden christelijke zendingsdrang het liefst willen verbieden. Ik niet

Gelovigen leven hier in een goed land. Onze overtuiging is wettelijk beschermd en niemand mag ons vanwege gezindheid of confessie een strobreed in de weg leggen. Met behoud van ieders verantwoordelijkheid voor de wet – dat wil zeggen: zonder dat we een ander schade berokkenen – bezit iedereen in ons land volledige vrijheid van geloven en religieus handelen. In de praktijk wordt het de gelovigen weleens wat lastig gemaakt, maar er is altijd weer de wetgever, die ons in bescherming neemt.

Voor de Joodse gemeenschap steekt zo nu en dan de discussie over het ritueel slachten of de besnijdenis de kop op. Voor ons christelijk volksdeel gaat het over de zondagsrust of vaccinaties. Met betrekking tot de gemeenschappelijke belangen van gelovigen gaat het over kerkklokken, minaretten of het bijzonder onderwijs. En ook wanneer het gaat over ‘voltooid leven’ of andere ethische kwesties, niemand dwingt ons ertoe aan al deze zaken mee te doen.

spannend

Dit wat godsdienstvrijheid van de geloofsgemeenschap versus het niet-gelovige of seculiere deel van de samenleving betreft. Niet minder spannend zijn de onderlinge verhoudingen tussen de ene geloofsgemeenschap en de andere. Bijvoorbeeld tussen christendom en jodendom.

Binnen de kerken bestaat de opdracht de Jood te bekeren. ‘Joden hebben de Holocaust als een oordeel aan zichzelf te wijten’, ‘Joden moeten christenen worden’ of ‘Het is misdadig om Joden Jezus te onthouden’ zijn zo een aantal teksten waaruit overduidelijk blijkt dat het gedachtegoed van de Jood hopeloos tekort lijkt te schieten.

Natuurlijk leven er binnen het jodendom ook gedachten die weinig overlaten van het geloofsgoed van de kerken. Binnen het jodendom laten de toekomstverwachtingen geen centimeter ruimte voor de manier waarop het christendom omgaat met zijn Messias. Alleen is het voor de Jood iets gemakkelijker. De Jood hoeft zijn visie op het christendom niet uit te spreken. Er bestaat geen Joodse zendingsopdracht naar de volkeren toe.

Binnen de Joodse gemeenschap leven vaak heftige gevoelens met betrekking tot die christelijke zendingsboodschap. Het liefst zou men die willen verbieden. Niet op theologische gronden, maar op historische gronden: ‘Wat voor een diepe ellende hebben dit soort uitspraken veroorzaakt.’

Hoe beschamend sommige christelijke citaten ook kunnen zijn in Joodse ogen, toch zou ik zelf nooit een beperking willen aanbrengen in de vrijheid van christelijke zendingsdrang. Godsdienstvrijheid is ons gemeenschappelijk goed. Zowel in woord als geschrift. De christen en de Jood leven in vrijheid bij de gratie van dit grondrecht. De Jood heeft, binnen de grenzen van de wetgeving, de vrijheid om te geloven en te vinden wat de levensovertuiging hem of haar ingeeft. En zo geldt hetzelfde voor de christen.

weerwoord

Betekent dit dan dat de Jood dit dan maar allemaal moet accepteren? Natuurlijk niet. Diezelfde geloofsvrijheid waarmee christenen het jodendom afkeuren, geeft het jodendom het recht een weerwoord te geven. En dat weerwoord, christenen weten dat inmiddels, is lang niet altijd mals. In alle vrijheid maken wij gewag van ons ongenoegen en wijzen wij onze christelijke medeburgers op het absoluut onaanvaardbare van opmerkingen en bevindingen over het jodendom.

De Jood eist vrijheid op van religieus geloven en handelen. Dat recht is hem gegund. Ook de christen eist dat recht op. Dat is hem of haar op dezelfde manier gegund. Het recht van getuigen of proberen te bekeren hoort daar binnen kerkelijke kringen bij. Voor hen is dat onderdeel van het christelijk verstaan van de waarheid. Dat gaan we niet verbieden of zelfs maar beperken. Jodenzending leidt vaak tot onbegrip en verwijdering. Het komt de onderlinge verhouding niet altijd ten goede. Maar dat is een heel ander verhaal. Godsdienstvrijheid is godsdienstvrijheid.

En hoe dan verder met al dat zendingsgedoe? Dat zoeken kerk en synagoge gezamenlijk aan tafel wel uit.

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Hilbrand Rozema

In Enschede kun je een houten ezel op wieltjes zien, die Koning Jezus draagt. Normaal gesproken dan

‘Het is het eindpunt van de trein, bijna geen mens hoeft er te zijn, bijna geen hond gaat zover mee: Enschede.’ ... zo dichtte Willem Wilmink. Ik ging in zijn stad op zoek naar een houten ezel met Koning Jezus.

.

Ik had nooit eerder een man horen zeggen dat hij feminist is

'Ik was zélf in het stereotype getrapt van de brutale meid die haar neus ophaalt voor alles wat mannen in machtsposities zeggen', schrijft Lysanne van de Kamp. En dat terwijl ze zich altijd zo ergerde aan dat stereotype.

Feniks de la Fosse

'Zijn ex regeert ons huishouden, ik kan er niet meer tegen.' Hoe kan dit worden opgelost?

‘Ik heb het nodig dat je me geruststelt’, zegt een vrouw tegen haar partner in de praktijk van relatiecoach Feniks de la Fosse tegen. ‘Ik ben gewoon onzeker en heb het nodig om te horen dat ik nummer één ben.’

Wim Dekker is lector informele netwerken en laatmoderniteit aan de Christelijke Hogeschool Ede.

Het gepest van Wilders mag niet gewoon zijn. Timmermans heeft hulp van andere Kamerleden nodig

Wim Dekker hoopt dat het fatsoenlijke deel van de Kamer niet in debat gaat over wat fatsoen is, maar soeverein afstand neemt van onfatsoen. En hij vraagt om gebed voor Frans Timmermans.

Zo sensationeel is dat boek van David de Vos niet, al suggereert hij het graag

Evangelisch prediker David de Vos prijst zijn verhaal aan als ‘het meest gedurfde en ongefilterde boek over de christelijke wereld dat je gaat lezen’. Verkooppraat, volgens Reina Wiskerke.

Kelly Keasberry is theoloog en pastoraal medewerker bij ziekenhuis AZ Monica in Deurne en Antwerpen.

Ambtenaren, managers, artsen of docenten: grijp eens wat vaker naar de gieter

Voor mij als ziekenhuispastor was het uitsterfbeleid niet om aan te zien, schrijft Kelly Keasberry. Na werktijd besloot ik tot een reddingsoperatie. Gewapend met een gietertje, een schaar en een emmer van de schoonmaker.

Anita Zeldenrust is ouder van een gezinshuis voor kinderen die (soms tijdelijk) niet thuis kunnen wonen.

Stilte kan confronterend zijn. Als de geluiden van buiten verstommen, gaat je binnenwereld aan de gang

Stilte kan confronterend zijn. Als de geluiden van buiten zijn verstomd, gaat je binnenwereld aan de gang. Het is mij lang gelukt dat uit de weg te gaan, schrijft Anita Zeldenrust. Drukte is een statussymbool.

nd

In Amsterdam zit een witte duif klem. Hoe kan ik de vogel nog redden? Klimmend, via de regenpijp?

Wat doe je als je ziet dat er een vogel verstrikt is geraakt in een net? Op één-hoog? Tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren. Maar er is toch hoop.

George Harinck is rector magnificus aan de Theologische Universiteit Utrecht.

Laat kinderen weer sleutelteksten uit de Bijbel, de geschiedenis en de literatuur uit het hoofd leren

Het is ronduit zonde dat we tegenwoordig bijna niets meer uit ons hoofd leren. Want wat je niet bezit, kun je jezelf niet herinneren. Zorg daarom voor een goed gevulde binnenkamer, stelt George Harinck.