Waarom u overal fake roze vogels op één been ziet
Wie begon ermee en waarom zijn ze met zoveel? Die zomerse vragen doemen op wanneer je alweer een roze flamingo ziet van (opblaasbaar) plastic of als kledij - of decoratiegadget. Maar er zit meer achter de onweerstaanbaarheid van dit culticoon dan fotogeniek zijn op Instagram.
Ananassen en palmbomen deden het ook al, maar de roze flamingo spant de kroon. In zwembaden, op het strand, op de camping, op koffiemokken, kledij en zelfs deurmatten: overal zijn ze te zien. In de Lidl vind je opblaasversies voor een zacht prijsje en het kwakkelende Primark heeft een licht zomers herstel te danken aan de verkoop van de roze nepvogels.
Maar het belangrijkste bewijs dat het om een onstuitbare opmars gaat, komt uiteraard vanop sociale media. Tik #flamingofloat in en je krijgt miljoenen foto’s op Instagram of Twitter. Meestal zijn daarop tot in de puntjes opgemaakte vrouwen te zien die op een opblaasflamingo in een zwembad dobberen.
Hoe is het zover kunnen komen?
Het is de schuld van het Braziliaanse model Alessandra Ambrosio, zo menen kenners. Drie jaar geleden postte ze een foto van zichzelf gedrapeerd op een opblaaszwaan in een zwembad.
Sindsdien volgden nog meer beroemdheden met een enorme impact op ons kudde-gedrag, zoals Taylor Swift, Kim Kardashian. En passant werd de zwaan een flamingo want die steekt nog mooier af tegen het azuurblauw van allerhande zomerwater en beeldkwaliteit is vandaag een deel van je online identiteit.
Dat het vooral om het plaatje gaat, toonde ook Instagramsuperster en model Kendall Jenner door in mei te poseren op een opblaasflamingo die ‘gewoon’ op het droge op een luxejacht ligt.
Designers en consumentengoeroes zien de roze vogel als een tegengif voor sombere tijden. Want wat is er opgewekter dan een knalroze exotische vogel in je zwembad, in je tuin of op je T-shirt? Toch is hier meer aan de hand.
De roze nepflamingo roept onbewust namelijk een allerlei betekenissen op die zich zestig jaar lang hebben opgestapeld. Die kunnen verklaren waarom we hem zo onweerstaanbaar vinden en waarom hij het haalt van de palmboom en de ananas.
Niet Kardashian en co, maar Amerikaans designer Don Featherstone zette het hebbeding in 1957 op de kaart toen hij een tuinflamingo voor Union Products ontwierp. Hij combineerde twee hoekstenen van het na-oorlogse Amerika: plastic, het nieuwe wondermateriaal dat toen overal liefst in knalkleuren werd gekocht, en vakantie - en dus welvaart.
In de VS staat de flamingo voor Florida, de staat van art-decokleuren, frivole ontspanning en échte flamingo’s. Sinds de jaren vijftig kon ook de arbeidersklasse erheen voor betaald verlof. Roze was de kleur van de toekomst. Wasmachines kleurden roze. Elvis kocht een roze cadillac.
In de VS staat de flamingo voor Florida, de staat van art-decokleuren, frivole ontspanning en échte flamingo’s. Sinds de jaren vijftig kon ook de arbeidersklasse erheen voor betaald verlof. Roze was de kleur van de toekomst
De flamingo werd een veelgelaagd icoon: symbool van wat fake en onnatuurlijk is voor de rebellen van de jaren zestig, teken van verpaupering sinds de film Pink Flamingos uit 1972 van John Waters, vehikel voor cultuurkritiek bij Warhol en summum van wat grensoverschrijdend en subversief is via de holebigemeenschap. En zeer populair ironisch kitsch-gadget in de jaren tachtig dankzij de serie Miami Vice.
In 1987 verklaarde de gouverneur van Massachusetts, thuisbasis van de originele flamingo-producent Union Products tot ‘essentieel onderdeel van volkskunst.’ Het werd een kunstzinnig vintage-element voor nostalgische babyboomers.
Iedereen die vandaag op een roze flamingo dobbert, dobbert dus eigenlijk op die talloze betekenissen. Hij is hoopvol, exotisch, kunstzinnig, subversief, werelds, kitscherig, speels en een beetje kinky maar toch stijlvol. En dat is iets wat een ananas niet kan.
