Liekens geeft seksuele voorlichting in Iraakse kampen: "Belangrijk, maar heikel punt"

Goedele Liekens is net terug van een VN-missie in Irak waar ze in kampen seksuele voorlichting gegeven heeft, informatie over anticonceptie en gezinsplanning. Een heikel punt in die culturen benadrukt ze. "We richten dagen in dat de vrouwen naailes kunnen krijgen en geven dan stiekem informatie mee", legt ze uit in "De ochtend" op Radio 1. Ook haar dochter trok mee naar Irak. "Ik vind het belangrijk dat jonge mensen, mensen als mijn dochter, zien hoe het er aan de andere kant van de wereld aan toegaat."

Liekens verbleef samen met haar dochter Merel (19) in de buurt van de Iraakse stad Mosul, waar de oorlog nog volop woedt en trok naar de kampen rondom de stad. "Overal waar er oorlog heerst, zijn er mensen in nood. En daar moet de Verenigde Naties zijn. Ik ben met UNFPA om te werken aan onze belangrijkste missies die altijd te maken hebben met seksuele en reproductieve gezondheid."

"Belangrijk, maar heikel punt"

"Het gaat niet alleen over de oorlog, maar vooral over wat wij kunnen doen", vervolgt Liekens haar verhaal. "UNFPA richt zich op seksuele gezondheid, op veilig moederschap en heel veel op gezinsplanning. We moeten dus seksuele voorlichting geven, informatie over en toegang tot anticonceptie."

Dat is in die culturen niet zo vanzelfsprekend, benadrukt ze. "Het is een belangrijk, maar heel heikel punt. En toch doen we dat, want we zijn ervan overtuigd dat dat de meest duurzame vorm van ontwikkelingshulp is. Dat moeders ook, of zelfs met name, in die kampen kunnen kiezen dat elk kind een gewenst kind is. Wij zeggen: "Zwanger worden by choice, not by chance"."

De informatie over anticonceptie moet ook heel stiekem gegeven worden. "Wat we doen is zoals vroeger wat de vrouwengilde deed. We richten dagen in dat de vrouwen naai- of make-uples kunnen krijgen en geven dan stiekem informatie mee."

"Er zijn andere zaken belangrijk dan de laatste nieuwe modekleurtjes"

Zelf voelde ze zich relatief veilig, anders zou ze naar eigen zeggen nooit haar dochter hebben meegenomen. "We waren met beveiligde, gepantserde wagens en kogelvrije vesten op pad. De VN screent ook alles, ze kennen iedereen die in dat kamp zit. Het is natuurlijk altijd een risico, maar dat is je hier in het verkeer begeven evenveel. Merel zei op een bepaald moment: "Eigenlijk zijn we hier veiliger dan in het station van Brussel-Zuid", vertelt Liekense ook nog op Studio Brussel.

Toch is het duidelijk dat de oorlog daar nog steeds in alle hevigheid woedt. "De dorpjes zijn verlaten en gebombardeerd. De dag dat wij vertrokken waren ze ook volop bezig met die strijd en dan kon je vanuit de lucht de rookpluimen zien. Dat geeft wel een eng gevoel met je dochter naast je. Dan had ik zoiets van: "Kom, maken dat we hier weg zijn, het is goed geweest." Hoe belangrijk het doel ook is."

Liekens nam haar dochter mee omdat ze het belangrijk vindt dat jonge mensen, mensen als haar dochter, zien hoe het er aan de andere kant van de wereld aan toegaat. "Er zijn andere zaken belangrijk dan de laatste nieuwe kleurtjes van de mode. We moeten beseffen hoeveel geluk we hebben door gewoon aan de andere kant van de wereld geboren te zijn. Ik hoop dat mijn dochter zich een beetje een sociale actie kan aanmeten. Het is belangrijk dat jongeren daarover tweeten."

Meest gelezen