"Burn-outcoaches zijn een gevaar voor de volksgezondheid"
Een burn-out, schrijven Swinnen en Portzky, is een zeer ernstige situatie, op voorwaarde dat er een juiste diagnose gesteld wordt. Het riscio is immers niet denkbeeldig dat wie een burn-out heeft, afglijdt naar ingewikkelder ziektebeelden, zowel lichamelijk als psychisch. "Wat sommigen vanuit het bedrijfsleven ook mogen denken en beweren."
Maar tegelijk trekken beide briefschrijvers aan de alarmbel: "(...) de laatste tijd dienen we vast te stellen dat burnout (...) het terrein begint te worden van een steeds grotere groep mensen die zich als ‘burn-outcoach’, ‘burn-outexpert’ of andere niet erkende titels gaan opwerpen." In het beste geval hebben die coaches een opleiding gevolgd, bijvoorbeeld als psycholoog, maar er zijn er ook die zich als 'ervaringsdeskundige' opwerpen, zonder enige opleiding in geneeskunde of psychologie. Het resultaat zijn misnoegde patiënten die zich allesbehalve geholpen voelen. Eigen onderzoek leerde Swinnen en Portzky dat patiënten in een op de drie gevallen een andere diagnose dan burn-out kregen.
Swinnen en Portzky willen dat de overheid ingrijpt: er moet een degelijke opleiding "diagnose van burn-out" komen voor wie zich burn-outcoach wil noemen, en er is ook nood aan een officiële erkenning voor wie als burn-outcoach aan de slag gaat.
Sam De Bruyn (Qmusic) wel geholpen door burn-outcoach
Radiomaker Sam De Bruyn (Qmusic) had ooit ook een burn-out, getuigde hij in "Van Gils & Gasten". "Toen ik van mijn arts burn-out als diagnose kreeg, probeerde ik een afspraak te maken met een psycholoog. Maar dat was niet makkelijk. Ik woon in Gent, een grote stad met veel mensen met psychologische problemen. Ik zocht dan maar hulp bij een burn-outcoach en die heeft mij zeer goed geholpen." Volgens De Bruyn is elk geval van burn-out anders en is er zorg op maat nodig. Op dat punt kreeg hij alvast gelijk van dokter Luc Swinnen en neuropsycholoog Michaël Portzky.