“Waar is dat feestje?” Even na vieren gisterennamiddag op Court 17 van Roland Garros. Zingende en dansende Belgische tennisfans onthaalden de ultieme punten van Wickmayer op uitbundig gejuich. Na de eerste set waren ze nochtans stil en zag het er niet goed uit voor een aarzelende Wicky. “Ik begon veel te afwachtend”, gaf die toe. “Ik was te veel bezig met haar, in plaats van met mijn eigen spel.”

Onze landgenote slaagde er toen niet in om een servicebeurt te verzilveren, maar scoorde twee keer op die van de Russische, in april vorig jaar nog nummer acht van de wereld. “Daarmee liet ik toch merken dat ik ervoor wilde vechten.” Er stond plots een andere Wickmayer op de baan. Eentje die zelf de wetten stelde, fraaie punten scoorde en Makarova na de set naar de toiletten joeg voor een irritant lange sanitaire stop. “Dat zij zo veel tijd nodig had en me zo probeerde te destabiliseren, leerde me dat ze mentaal niet sterk meer in de schoenen stond. Dat soort psychologische spelletjes hoort erbij. Je moet alleen maar zorgen dat ze je niet uit je concentratie halen.”

Lees donderdag het volledige artikel in Gazet van Antwerpen