Direct naar artikelinhoud

Geen straf voor Front National-activiste die vluchteling-vriend naar Engeland smokkelde

Béatrice Huret, voormalig lid van Front National, schreef een boek over haar romance met de Iraanse vluchteling die ze het Kanaal hielp oversteken.

Een Franse vrouw die terechtstond omdat ze haar Iraanse vriend, uit het vluchtelingenkamp 'The Jungle' in Calais, hielp de grens met Engeland over te steken, is aan een celstraf ontsnapt. Béatrice Huret, voormalig aanhangster van het extreemrechtse Front National, werd schuldig bevonden maar kreeg geen straf. "Wat ik deed, deed ik uit liefde, en in tegenstelling tot mensensmokkelaars nam ik geen geld aan", reageerde de vrouw, wier verhaal wordt verfilmd. Intussen komen weer honderden migranten samen in Calais, waar het vluchtelingenkamp vorig jaar werd ontruimd. Een rechter beval de gemeente Calais de migranten van drinkwater te voorzien, maar permanente opvang komt er niet.

Huret verklaarde opgelucht te zijn met het vonnis. "Mijn enige zorg was dat ik Mokhtar niet meer zou zien mocht ik in de gevangenis zijn beland", verklaarde ze. De vrouw schreef een boek over haar ervaringen, 'Calais Mon Amour', en filmmakers bieden nu tegen elkaar op om de rechten te verwerven.

Front National
In haar boek vertelt ze hoe haar man, die in 2010 aan kanker overleed, het Front National steunde maar met zijn politieke overtuiging niet naar buiten kon treden wegens zijn job als lid van de grenspolitie. Ook zij maakte zich zorgen over de toestroom van vreemdelingen in haar land en werd lid van het extreemrechtse Front National.

Alles veranderde toen ze een jonge Soedanese migrant een lift aanbood naar het vluchtelingenkamp in Calais en daar de leefomstandigheden van de duizenden migranten en vluchtelingen aanschouwde.

Dichtgenaaide lippen
Al gauw begon ze vrijwilligerswerk te doen in het kamp, en daar ontmoette ze Mokhtar, een leraar die zich tot het christendom had bekeerd en daarom Iran was ontvlucht. Toen ze hem ontmoette, had hij samen met andere migranten zijn lippen dichtgenaaid uit protest tegen de omstandigheden in het kamp. "Hij kwam naar me toe en vroeg heel zacht of ik een kopje thee wou. Hij maakte thee en ik besefte dat het liefde op het eerste gezicht was".

Uiteindelijk kocht ze voor de 1.000 euro die Mokhtar en zijn vrienden bij elkaar hadden gespaard een rubberboot waarmee ze probeerden het Kanaal over te steken. Het bootje sloeg lek en de drie opvarenden werden gered door de Britse nooddiensten. Mokhtar slaagde erin in Groot-Brittannië asiel te verkrijgen. Daar bezoekt Huret hem geregeld. (lees verder onder de foto)

De vriend van de vrouw was één van de migranten die uit protest tegen de opruiming van het kamp in Calais hun mond dichtnaaiden.

Migranten keren terug naar Calais

Het kamp in Calais, waar naar schatting 8.000 migranten en vluchtelingen verbleven, werd in oktober vorig jaar ontruimd. De inwoners werden naar asielcentra verspreid over heel Frankrijk overgebracht.

Maar al gauw druppelden die terug richting Calais, waar nu naar schatting 800 vluchtelingen in openlucht slapen en proberen Engeland te bereiken. Vorige maand veroorzaakte een wegversperring nog een dodelijk ongeluk. Negen Eritrese migranten werden toen gearresteerd.

Humanitaire hulp
Eerder deze week verwierp een rechter in Lille het verzoek van verschillende ngo's om een nieuw noodcentrum in Calais in te richten waar migranten zouden kunnen overnachten. De rechter oordeelde dat de migranten wel humanitaire hulp moeten krijgen.

Elf ngo's hadden een klacht ingediend tegen de lokale overheid die voedselbedelingen aan honderden migranten in Calais had verhinderd. De rechter beval dat de lokale autoriteiten binnen de tien dagen waterfonteinen moeten voorzien, naast toiletten en douches voor migranten "die worden blootgesteld aan onmenselijke en vernederende omstandigheden". Doet de stad Calais dat niet, dan zal ze per dag 100 euro boete moeten betalen.

De rechter verklaarde gekant te zijn tegen het heropenen van een permanent opvangcentrum voor migranten, zoals sommige activisten hadden gevraagd, maar stelde ook dat het "onwettelijk is om alle hulp te weigeren aan mensen die in totale ontbering leven".