"Historisch" akkoord over meer Europese defensiesamenwerking

Concreet is het nog allemaal niet, maar de beslissing om het defensiebeleid van de lidstaten meer te gaan integreren via een 'permanente gestructureerde samenwerking' kan niet worden onderschat. Binnen de drie maanden volgen de criteria van de samenwerking en wordt bekeken welke engagementen mogelijk zijn. Pas daarna moeten de lidstaten beslissen of ze willen deelnemen of niet.

Gas geven en remmen

Het ambitieniveau loopt wel uiteen. De Franse president Emmanuel Macron drukt op het gaspedaal, maar de Duitse bondskanselier Angela Merkel staat op de rem. Zij wil dat zo veel mogelijk landen aan de defensiesamenwerking deelnemen. Dat is ook waar België op hoopt. Landen die zouden beslissen om niet te participeren, kunnen dat later nog altijd doen.

In de conclusies van de Europese top wordt benadrukt dat het defensieproject moet passen in de militaire engagementen in het kader van de NAVO en de Verenigde Naties.

Geen Europees leger

Op de top drukten de leiders ook hun steun uit voor het Europees Defensiefonds dat Commissievoorzitter Jean-Claude Juncker onlangs voorstelde. Dat fonds moeten de lidstaten helpen overlapping in nationale defensie-uitgaven te vermijden. Het bestaat uit een luik onderzoek en een luik ontwikkeling en aankoop.

Juncker is verheugd met de steun. "Dit is een noodzakelijk iets. In Europa kennen we nu 178 verschillende wapensystemen, in de Verenigde Staten zijn er 30. Wij hebben 17 tanktypes, de VS 1", maakt hij de vergelijking. Juncker verwijst zelfs naar de Europese Defensiegemeenschap, die begin jaren vijftig meer samenwerking op het vlak van defensie in het vooruitzicht stelde en zelfs in de oprichting van een Europees leger voorzag. Het verdrag werd echter afgeschoten door het Franse parlement en werd nooit uitgevoerd.

Van de oprichting van zo'n Europees leger is nu geen sprake.