Henkens kreeg een week geleden op Sint-Truiden zijn kans als vervanger van Khaleem Hyland, toen net ­teruggekeerd na interlands met Trinidad&Tobago. Buyens was zaterdag de vervanger voor de onfortuinlijke ­Annys. Dat Mathijssen morgenavond in Brugge geen makkelijke knoop heeft door te hakken, blijkt uit de kwaliteiten van beide spelers. ­Henkens en Buyens zijn haast kopieën van elkaar. Voor uw krant zetten ze hun eigen troeven in de kijker.

Karakter

Buyens: “Het is een beetje typisch voor mijn spel. Andere jongens ­kunnen teren op hun voetballend ­vermogen, dat kan ik niet. Ik moet het verschil kunnen maken met mijn werkkracht en mijn mentaliteit. Op het veld wil ik laten zien: dit is Yoni Buyens.”

Henkens: “Verschillende fases in mijn carrière hebben mijn karakter gevormd. Vorig jaar zat ik een halfjaar zonder club en hing mijn loopbaan aan een zijden draadje. Toch heb ik nooit opgegeven, dat typeert mij op het veld. Sindsdien ben ik nog gemotiveerder om me te tonen. Ik besef nog meer hoe snel het gedaan kan zijn en weet dat niet alle clubs in de rij zullen staan voor Robin Henkens. Die mentaliteit wil ik op het veld vertalen in mijn prestaties.”

Infiltrerend vermogen

Buyens: “In mijn periode bij KV ­Mechelen was ik daar nog niet zo goed in. Pas sinds mijn passage bij Standard is dat een sterk punt geworden en maakte ik regelmatig een doelpuntje. Onder Riga en Balette heb ik daar heel hard aan gewerkt en ook in Westerlo wil ik die rol vervullen. Ik ben geen puur verdedigende middenvelder, ik heb meer vrijheid nodig en wil meters maken. Al besef ik wel dat ik hier meer mijn momenten zal moeten kiezen. Zeker tegen topploegen als Club Brugge. In het eerste kwartier zal ik geen tien keer naar voren moeten lopen.”

Henkens: “In een centrale rol op het middenveld voel ik mij het beste. Opduikend vanuit de tweede lijn. Alleen moet ik nog iets efficiënter worden. Zoals op Sint-Truiden, die kans had ik altijd moeten afmaken. Ik zal nooit het torinstinct van een echte spits hebben, maar door erop te trainen en jezelf zoveel mogelijk in die situatie te brengen, kan je wel beter worden. Als ik een wedstrijd op tv volg, let ik altijd op hoe andere spelers in die positie die rol invullen.”

Loopvermogen

Buyens: “Van jongsaf al één van mijn sterktes. Op de scholencross ­eindigde ik altijd vooraan, dat heb

ik later meegenomen als voetballer. Op dit moment ben ik conditioneel nog niet honderd procent, maar vorige week heb ik bij de beloften en tegen Charleroi toch ritme kunnen opdoen. Ik voel dat ik aan het groeien ben en probeer op training steeds die extra inspanning te doen om nog wat sterker te worden.”

Henkens: “Een familie-eigenschap. Mijn mama loopt regelmatig marathons en mijn vader heeft nog voetbal gespeeld. Zelf ben ik ook altijd ­iemand geweest voor de lange ­afstand. Misschien loop ik na mijn carrière wel eens een marathon, nu zit dat er nog niet in. Als we vakantie hebben, dan blijven de fysieke inspanningen beperkt.”

Leiderschap vs. traptechniek

Buyens: “Mijn leiderskwaliteiten is een van de redenen waarom ik naar Westerlo ben gehaald. Bij KV Mechelen was ik al vicekapitein, maar ik heb geen aanvoerdersband nodig om naar voren te treden. Dat komt automatisch in mij naar boven. Op het middenveld hebben we sowieso al enkele leidersfiguren: Khaleem (Hyland, red.), Michael (Heylen, red.), Max (Annys, red.) en ik. Samen proberen we die jonge gasten voorin te steunen en bij te sturen. Op tactisch vlak moeten ze nog groeien.”

Henkens: “Die traptechniek is voor een groot deel aangeboren talent, maar in tegenstelling tot dat scorend vermogen is het nog meer trainbaar. Oefenen, oefenen en nog eens oefenen. Tegen Club Brugge kan het een wapen zijn, maar dan moet het wel iets beter dan de voorbije weken. De trainer had voor de wedstrijd tegen Charleroi al aangegeven dat we er voorlopig te weinig rendement uit ­halen. Het is nochtans de makkelijkste manier om tot een doelpunt te komen, dat moet beter.”

Duelkracht vs. speloverzicht

Buyens: “Niet mijn sterkste punt, maar zeker ook niet mijn slechtste. Ik zal nooit mijn voetje terugtrekken en altijd voor de volle honderd procent in duel gaan. In de lucht ben ik aanvallend iets sterker dan verdedigend.”

Henkens: “Club Brugge heeft met Hans Vanaken nog iemand van een veel hoger niveau, maar in een centrale rol beschik ik over voldoende vista om de andere jongens te sturen en te zeggen waar ze moeten lopen. Op de flanken is het veel moeilijker om de juiste ballen te sturen, centraal zie ik veel beter de mogelijkheden. In het huidige systeem moet me dat dus ­zeker liggen. Op de flank ben ik ­sowieso veel minder in 1-tegen-1-situaties.”