Sampha op Pukkelpop: dansen met doetjes
Sampha stond slim geprogrammeerd in de Club: laat 's avonds, mooi op tijd om al wie van bij Elbow kwam nog wat meer in de watten te leggen met bezielde zang. Dat de Britse soulman er een feestje van maakte, was mooi meegenomen.
Sampha Sisay, gehuld in een smooth hagelwitte Luther Vandross-outfit - Was dat een kamerjas? Een oversized pyjama? - dompelde ons gemoed onder in stomende soul als een marshmellow in hete chocomelk.
"Sophisticated bitter queen / You're the ghost in my machine" croonde hij in 'Under', vanachter een batterij keyboards, geflankeerd door een drummer, een knoppendraaier en een synthspeler. Hij zong met een galmende, krachtige stem, zich aanschurkend tegen dé sound van de jaren 2010: gesofisticeerde, elektronische soul met blitse beats en veel melancholie in de genen.
U had na de warmhartige Britpop van Elbow duidelijk nóg zin in weemoed en fraaie zangmelodieën. De Club liep snel vol met mensen die naar oprechtheid hunkerden. Iedereen verwelkomde Sampha's hartzeer bovendien met veel liefde en dankbaarheid.
Dikke krop
Een gedroomd moment om de smachtende pianoballade 'Too Much' weg te laten fladderen, een pleidooi voor traagheid in de liefde. Sampha keek er met een bang hartje naar zijn eigen roekeloze verliefdheid. "Don't think about it too much", zong hij vanachter zijn piano, "there's no need for us to rush this through." Héérlijk.
Wat vond u van het fragiele radiohitje '(No-One Knows Me) Like the Piano', waarbij zowaar een aantal aanstekers de lucht in gingen? Tiens, is er tegenwoordig iets mis met oplichtende gsm-schermpjes? Hoe dan ook, wij slikten een dikke krop weg, wetende dat het het laatste liedje was dat Sampha voor zijn moeder speelde aan de piano in het ouderlijke huis, kort voor ze stierf. "You know I left, I flew the nest / And you know I won't be long / And in my chest you know me best / And you know I'll be back home". Jaja, wij zijn melige doetjes, 't is al goed.
Drake op een beat
Er mocht ook gezweet worden. 'Without' ving aan met de vier muzikanten die zij aan zij op percussie-instrumenten een batucada-achtige groove creëerden die muteerde tot gedeconstrueerde r&b.
De nacht deed pas echt haar intrede bij de Drake-cover '4422', slaapkamersoul in het zadel van een krachtig voortdenderende housebeat, onder felwitte, flitsende zoekspots.
Bloghitje 'Blood On Me' goochelde met hiphopbeats en klutste de danslustigen keurig door elkaar. Super song. U lachte, u riep, u feestte. Wij hadden op dat uur, op die avond, geen ander concert willen zien.