Direct naar artikelinhoud

Vrouwenvoetbal heeft niets van een gereguleerde oorlog: het is een andere sport

Lineth Beerensteyn van het Nederlands elftal in actie tegen Simone Boye Sorensen van Denemarken tijdens de WEURO2017, het EK voetbal vrouwen.Beeld anp

Als een heuse polemist overdrijft Martijn Kleijwegt schromelijk over vrouwenvoetbal (Brief van de Dag, 19 juli; sindsdien regent het boze reacties). Over Nederland-Noorwegen: 'Het was niet om aan te zien.' Ook: '...wat een foute balaannames'.

Zijn eigen aanname - 'Voetbal is gereguleerde oorlog' - leidt tot een interessante conclusie: vrouwenvoetbal is een andere sport. Vrouwen schoppen elkaar niet onder de zoden, stellen zich niet aan, beuken er niet in, de bal blijft maar in het spel, het heeft niets van 'gereguleerde oorlog'.

Kleijwegt vindt juist dát een wezenskenmerk van het echte (ahum, sorry, beter 'echte') voetbal. En hij is er dol op. Durft hij, politiek incorrect te zeggen.

Martijn Kleijwegt is een in Amsterdam wonende Feyenoorder, bleek uit zijn gewraakte brief. Die soort ken ik. Grote bek (Amsterdam) en voorkeur voor hard voetbal (Rotterdam).