Tussen de Boudewijnvest en de Valleilaan werden in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw tientallen nieuwe woningen gebouwd. De huisjes staan, typisch voor die periode, per twee tegen mekaar geschrankt. De straten kregen namen van bomen: Wilgenhof, Lindenhof, Sparrenhof en Lorkenhof. Maar de realiteit lijkt minder idyllisch. Het huis van Marguerite Vangheluwe is, duidelijk zichtbaar, scheef gezakt. De achtergevel zit vol barsten en de bestrating rond het huis lijkt op een slecht aangelegde kasseiweg. De funderingen van het huis steken twintig centimeter boven de grond.

Extra dorpel

“De omgeving rond het huis zakt weg”, zegt zoon Eddy Keuninckx. “Mijn moeder kon op een bepaald moment zelfs niet meer naar binnen omdat de dorpel voor de deur te hoog was voor haar. We hebben een extra dorpel moeten bijleggen.” “Vroeger was hier een zompige moeraszone naast de Demer. Die is jarenlang volgestort met huisvuil.”

“Het stadsbestuur heeft hier daarna een woonwijk ontwikkeld, maar toen mijn ouders wilden bouwen bleek de ondergrond niet voldoende stabiel. Ze moesten palen van negen meter lang in de grond laten heien maar zelfs die zakten aanvankelijk gewoon weg.”

De aanpalende eigenaars deden dat echter niet. “Hun woning zakt nu gelijkmatig weg en trekt de woning van mijn moeder helemaal scheef omdat die op palen staat. Daardoor scheuren de muren." Volgens Keuninckx zijn de verzakkingen begonnen met de bouw van een school in de buurt. Toen is er massaal grondwater weggepompt. Datzelfde gebeurde ook de voorbije jaren voor de aanleg van de open Demer. Die passeert vlakbij de woonsite.

Keuninckx vreest dat de wijk ook op zwaar vervuilde grond staat. “De vloer van de woning was verzakt en mijn vader heeft dat jaren geleden opgelost met de aanleg van een kruipkelder”, zegt hij. “Bij het uitgraven heeft hij een massa afval van de oude vuilnisbelt afgevoerd. We vrezen dat het stort dus nauwelijks is afgedekt en al zeker niet is afgegraven.”

De familie van Marguerite Vangheluwe gaat nu bekijken welke kunnen worden genomen nemen om de verdere verzakking van het huis te voorkomen.

Burgemeester Jan Laury reageert verrast. Hij was niet op de hoogte. Laurys was er zich niet van bewust dat op die site ooit een vuilnisbelt is geweest.

Zwemvijver opgevuld met afval

Ook in Lokeren is vorige week een soortgelijk verhaal opgedoken. Daar stelden de eigenaars van twee woningen aan de Beekstraat in Lokeren zeven jaar geleden vast dat er iets scheelde met de ondergrond waarop hun woningen werden gebouwd. Ze bleken op een vroegere stortplaats te staan en zakken weg. Een oplossing is nog niet in zicht.