Elke dag verdwijnt 6 hectare open ruimte
Het gaat om grasland en akkers die worden omgezet in woningen, andere gebouwen en infrastructuur. Het gaat dan dagelijks om niet minder dan zes hectare. Dat schrijft De Standaard op basis van een studie van VITO, de Vlaamse Instelling voor Technologisch Onderzoek.
Volgens VITO was in 1985 ongeveer 157.000 hectare in Vlaanderen bebouwd. Dat komt overeen met ongeveer 11,6% van de oppervlakte. Vorig jaar was het aandeel van bebouwde grond gestegen tot 253.000 hectare of 18,7%.
Daarbij zijn twee opvallende trends. Zo krimpt de open ruimte niet enkel in en rond de steden, maar ook tussen de steden in wordt veel gebouwd.
Een tweede vaststelling is dat de groei van de bebouwde oppervlakte losstaat van demografische factoren zoals de vergrijzing, de bevolkingsaangroei of migratie. Er wonen steeds minder mensen op een hectare grond omdat iedereen een nieuwe woning met een grote tuin wil.
"Verstening leidt tot overstromingen"
Nu is zowat een vijfde van Vlaanderen volgebouwd en de trend blijft zich doorzetten. "Als iedereen een nieuwe woning met een grote tuin wil, bouwen we Vlaanderen kapot", waarschuwt professor emeritus Ruimtelijke Ordening Georges Allaert.
Hij wijst op twee potentiële problemen. Een daarvan heeft te maken met klimaat en weer. Als steeds meer oppervlakte versteend wordt, kan het regenwater niet afvloeien of doordringen in de ondergrond en dreigen er dus meer overstromingen.
Een ander aspect van die "verstening" is demografisch. Als we naar een situatie gaan waarin bijna de helft van Vlaanderen volgebouwd wordt, is dat ook niet leefbaar.
Ten slotte blijft er door de bouwwoede onvoldoende grond voor de landbouw, waardoor we voor onze voeding helemaal afhankelijk worden van het buitenland. Het verspreid wonen van mensen maakt openbaar vervoer ook moeilijker en duurder.
