EK vrouwenvoetbal: veel supporters, weinig spektakel

Nederland staat in de kwartfinales, niet bij toeval zoals in 2009 maar als uitvloeisel van natuurlijke groei; hoe vrouwenvoetbal zich ook verder ontwikkelt in Nederland, het EK is het stempel op de toekomst.

Weuro 2017 is in sportief opzicht tot nog toe op zijn positiefst uitgedrukt een aardig toernooi, met weinig verrassingen. Frankrijk had moeite met het bereiken van de kwartfinales en Noorwegen is vroeg naar huis. Verder verloopt het EK als verwacht. Alleen: het voetbal valt tegen, met te weinig spektakel.

Voetbal

Het ontbreekt aan krakers, aan open spel, aan absolute uitblinkers, al lieten onder anderen Martens en Groenen (Nederland), Bachmann (Zwitserland), Burger (Oostenrijk) en Taylor (Engeland) mooie dingen zien. Wie kan het toernooi beter duiden dan de Duitse Silvia Neid, vorig jaar afgezwaaid als trainer met de olympische titel voor Duitsland? Ze is drievoudig trainer van het jaar bij de Fifa. Ze was betrokken bij alle acht Europese titels van Duitsland, op of naast het veld.

Neid stelt: 'Ik ben allereerst verheugd dat Nederland met aanvallend voetbal de kwartfinales heeft bereikt en zo veel enthousiasme wekt. Maar beoogde toplanden als Frankrijk, Duitsland en Zweden voetballen niet zo best. Noorwegen is zelfs uitgeschakeld. Veel landen spelen compact en loeren op de counter.'

Raakt Nederland dan eindelijk in de ban van vrouwenvoetbal?

Het EK vrouwenvoetbal in Nederland is begonnen. Kan de huidige nummer 12 van de wereld zich meten met de wereldwijde top? Lees in deze special alles over het toernooi.

Ze zoekt voor de Uefa naar trends. Die heeft ze nauwelijks kunnen ontwaren. Sterker: als er al een trend is, is dat de neiging om in navolging van de mannen compact te spelen, zoals dat heet, dicht bij elkaar, in kleine ruimten. Ze kan niet zeggen dat ze daarover opgetogen is, want compact spel vereist perfecte techniek. Die is lang niet altijd aanwezig. Het spel krijgt dan een chaotisch karakter. 'Dat compacte spel vind ik niet zo mooi. Een van de aantrekkelijkheden van vrouwenvoetbal was juist dat het snel op en neer ging, met veel kansen. We moeten oppassen dat we niet alles van de mannen overnemen, want niet alles aan het mannenvoetbal is goed.' In soortgelijke bewoordingen liet de Nederlandse bondscoach Wiegman zich uit.

_{Tekst gaat verder onder de foto.}

Nederland

Is de kwartfinale tegen Zweden, zaterdag in Doetinchem, genoeg voor Nederland? Eigenlijk niet. 'We hebben nog niets', aldus aanvaller Lieke Martens, al is ze 'trots' op het team. De kwartfinale is een mijlpaal, al reikte Nederland in 2009 zelfs tot de halve finale. Destijds voltrok het EK in Finland zich in relatieve stilte en was alleen de halve finale tegen Engeland op de publieke zender NOS te zien. Er waren nauwelijks Nederlandse journalisten in Finland.

Nu lopen de kijkcijfers op, tot 2,4 miljoen gemiddeld maandag tegen België, en draait de meningenkermis over de kwaliteit van het spel op volle toeren. 'Vrouwenvoetbal werd gedoogd. Nu wordt het omarmd', stelt Wiegman. Dat zegt overigens niets over de toekomstige populariteit van de eredivisie voor vrouwen. Voor de nationale vrouwenploeg is de belangstelling groot, net als bij handbal of hockey. De competitie is een ander verhaal. In het buitenland is het ongeveer hetzelfde.

Het doel is om het succes uit te bouwen, vanaf de jeugd. Wiegman: 'In de F en E (tot 12 jaar) zou je gemengd voetbal moeten verplichten, omdat dat het beste is voor iedereen. Of je nu goed bent of minder goed, jongetje of meisje. Op die leeftijd gaat het om de ontwikkeling van het kind. Kijk niet naar het geslacht, maar naar het kind. Vanaf de puberteit ontstaan sociaal-emotionele en fysieke verschillen. Vanaf dan lever je maatwerk. Meisjes in jongensteams, meisjesteams in jongenscompetities, of meisjes in meisjescompetities.

'Nu zie ik meisjes in teams waarin de een heel goed is en de ander er niets van kan. Soms schelen ze vier jaar in leeftijd. Als je dat aan een jongen vraagt, zegt hij: 'Ben je wel goed bij je hoofd?' Dat is het gevaar van de snelle groei van het meisjesvoetbal. Dat clubs geen beleid hebben voor de toestroom.'

_{Tekst gaat verder onder de foto.}

Sfeer

Het aantal toeschouwers overtreft de verwachtingen, mede dankzij de goede prestaties van Nederland. Het EK geeft traditionele beelden te zien van drommen buitenlandse supporters in steden en op speciale feestterreinen, maar dan op kleinere schaal dan bij mannentoernooien. Overal in speelsteden zijn plukjes supporters. Soms meer dan plukjes. De IJslanders bezochten met duizenden het vrouwentoernooi, Zweden kleuren centra van steden, Duitsers zijn overal, het rood van Zwitserland was ook goed herkenbaar.

Ze zijn niet altijd helemaal gek van voetbal. Ze houden van sport, van gezelligheid. Martin en Corinna Wagner uit Luzern zagen de wedstrijd van Zwitserland tegen IJsland op televisie. Ze besloten een wedstrijd te bezoeken. Zwitserland - Frankrijk. Mooi. Waar? In Breda. Dus droeg Martin woensdag zijn T-shirt van de sport floorball, met de tekst van het volkslied op de rug. Ze hadden bedacht dat ze meteen kennissen zouden bezoeken in Nederland.

'Onze vriendin, een vrouw, heeft tijdens de Tweede Wereldoorlog tijdelijk in Zwitserland gewoond, omdat in Nederland geen voedsel meer te krijgen was. Zij en haar latere man zijn vrienden gebleven van mijn ouders, en later van ons. Ze zijn nu in de tachtig en leven tegenwoordig gescheiden als voormalig echtpaar. We bezoeken nu allebei de families. Maar eerst deze wedstrijd.'