Op 25 april beefde de aarde in de Himalaya met een kracht van 7.8 op de schaal van Richter. Het leven van een kwart van de 28 miljoen inwoners in de regio werd ontwricht, en de situatie werd er met de tweede beving van 12 mei niet beter op. Meer dan 8.500 mensen lieten het leven.

‘Eerst was er een overweldigend aanbod om te helpen zoeken naar overlevenden - de zogenaamde search and rescue. De teams werkten goed samen en deden uitstekend werk, maar denken nu dat de job klaar is’, zegt VN-coördinator voor Nepal Jamie McGoldrick aan persbureau Reuters.

Donormoeheid

Volgens McGoldrick wordt momenteel een fase over het hoofd gezien. ‘Iedereen heeft het nu over wederopbouw, maar na de search and rescue volgt eerst een fase van verlichting, die niet vergeten mag worden.’ In die fase moet er volgens de coördinator aandacht zijn voor voldoende onderdak, voedselrantsoenen, drinkbaar water en sanitair om de komende maanden door te komen.

De zware regens in de beschadigde regio’s maken deze fase volgens McGoldrick des te moeilijker. ‘We hebben een erg beperkt venster om broodnodige voorzieningen naar de regio te krijgen.’ De crisis moet overigens concurreren met andere humanitaire crisissen in de wereld: Jemen, Syrië... Dat doet volgens hem ‘donormoeheid’ ontstaan, terwijl nog maar 92 miljoen van de volgens de VN voor Nepal vereiste 423 miljoen dollar ingezameld zijn.

Autonomie

En het zijn net die ingezamelde gelden, die volgens de Nepalese minister van Financiën veel efficiënter besteed zouden kunnen worden. ‘Slechts 10 procent van de internationaal verzamelde fondsen hebben we volledig autonoom kunnen besteden’, zegt Ram Sharan Mahat aan de BBC. Dat de hulporganisaties onafhankelijk van de overheden willen werken, bemoeilijkt volgens hem de gang van zaken.

‘De internationale gemeenschap voorziet materialen, diensten en sommige goederen, maar willen die zelf verdelen. Het zou beter zijn als de Nepalese overheid hiervoor verantwoordelijk was en kon toezien op een billijke verdeling van alle hulp voor alle inwoners.’

In het verleden werd Nepal evenwel op de korrel genomen wegens corruptie - het land staat pas 126ste op de lijst met meest transparante landen. Daar tegenover staat dat internationale hulporganisaties ook soms bekritiseerd worden om hun manier van aanpak en somtijds bijhorende geldverspilling.