Circa 550 opvarenden van een schip dat donderdag ten onder ging worden nog vermist. In de romp van een boot die op woensdag zonk, kunnen zich mogelijk honderd mensen bevinden. Een derde scheepsramp op vrijdag heeft een nog onbekend aantal slachtoffers geëist.
Overlevenden hebben ook nog over een ander gezonken schip gesproken. "Als we deze sombere getallen bij elkaar optellen, schatten we dat er zeker zevenhonderd slachtoffers zijn", zei een UNHCR-woordvoerder zondag.
Volgens Save the Children waren er zondagochtend meer dan zestig lichamen geborgen, waaronder die van drie jonge kinderen. Honderden worden nog vermist.
Video: Lichamen verdronken vluchtelingen naar Italië gebracht
Doorsnijden
Een van de schepen zou woensdagavond Sabratha in Libië hebben verlaten, vertelden vluchtelingen. Het zou geen eigen motor hebben gehad, maar werd getrokken door een vissersboot, waarop ook vijfhonderd mensen zaten.
Het achterste schip maakte echter water, waarop de kapitein van de vissersboot het bevel gaf de sleeplijn door te snijden. Aan boord van het gezonken schip zouden veel vrouwen en kinderen hebben gezeten.
Onbegeleid
Meer dan een derde van de 200.000 vluchtelingen die dit jaar naar Europa zijn gekomen zijn kinderen, soms van slechts negen jaar oud. Steeds vaker zijn ze alleen. Hulporganisatie Save the Children spreekt tegen de Britse krant The Independent van een zorgwekkende nieuwe trend.
Vooral in Italië wordt deze situatie als steeds ernstiger ervaren, maar ook in Spanje en Griekenland.
''Er zijn al drie keer zoveel onbegeleide minderjarigen als vorig jaar om deze tijd en onze medewerkers zeggen dat die kinderen steeds jonger worden'', zei Gemma Parkin, een woordvoerster van de Britse organisatie. In de periode van 1 januari tot 22 mei zetten 33.200 asielzoekers voet aan land in Italië, 5400 van hen waren minderjarig en alleen. Een jaar eerder waren dat er 1700 op 26.000 migranten. Nog eens vijfhonderd kinderen waren wel in het gezelschap van familieleden.
Wanhoop
De ontwikkeling zou worden veroorzaakt door de ''toenemende wanhoop'' van mensen in vluchtelingenkampen in Noord-Afrika en het Midden-Oosten. ''Ze hebben het gevoel dat ze geen andere keus hebben dan die riskante reis te maken, of ze sturen hun oudste kind, meestal een puberjongen, om vast te werken en geld terug te sturen.''
Uitbuiting, geweld en seksueel misbruik zijn dan een reëel gevaar.