Meer dan een speech

Toegegeven, de traditionele Septemberverklaring waarmee de Vlaamse regering de aftrap geeft voor een nieuw politiek jaar is zelden een gebeurtenis om echt naar uit te kijken. Jaar na jaar bewezen ministers-presidenten dat de ambitie om goed te besturen niet noodzakelijk samen hoeft te gaan met een ambitie om goed te speechen. Doorgaans worden de beleidsnotaatjes van de verschillende ministers netjes aan elkaar geniet en, voorzien van een gortdroge inleiding, voorgelezen door de regeringsleider. Vuurwerk valt er zelden te verwachten.

Liesbeth Van Impe

Dit jaar wordt er echter met iets meer dan gemiddelde belangstelling naar uitgekeken. Om vele redenen. Tal van verenigingen en instellingen willen nu eindelijk wel eens weten waar ze aan toe zijn. Er zal bespaard worden, maar waar en hoe diep? De verontwaardigde persberichten liggen vermoedelijk nu al klaar, die kunnen de deur uit zodra ook het cijfer na de komma geweten is. Mogelijk zullen ze ook vandaag niet veel wijzer worden.

Maar deze Septemberverklaring is om nog andere redenen interessant. Het wordt het debuut van Geert Bourgeois (N-VA). Het halve land was met vakantie ten tijde van de regeerverklaring, deze keer heeft Bourgeois het podium helemaal voor zichzelf. Nu moet er veel gebeuren om van deze zakelijke politicus bevlogen retoriek te verwachten. Als Yves Leterme al een grijze muis genoemd werd, dan kan Bourgeois enkel de overtreffende trap van Leterme zijn. En toch.

Voor Bourgeois gaat met het minister-presidentschap een levensdroom in vervulling en wordt een levenslang politiek engagement bekroond op het hoogste schavotje dat hij ooit ambieerde. Zijn partij won de verkiezingen eclatant door vooruitgang en verandering voor Vlaanderen te beloven. Is het te veel gevraagd dat we daar vandaag tijdens de speech ook iets van merken?

De nieuwe Vlaamse ploeg voerde de voorbije weken geen enkel debat zo publiek als dat over het begrotingsevenwicht. Terwijl de rest van Europa die fetisj aan het loslaten is, lijkt het lot van elke Vlaamse minister nog altijd enkel en alleen daardoor bepaald te worden. De kans is groot dat ze morgen collectief met hun evenwicht staan te blinken. Maar als daar geen verhaal bij hoort dat enigszins kan enthousiasmeren, geen richting die daarmee aangegeven wordt, geen betoog dat voorbij de cijfertjes geraakt, dan wordt dit een Septemberverklaring als alle andere. En laat die persberichten dan maar komen.

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer

Meest Gelezen