Naar de 100 of 112-centrale bellen, en een telefonist aan de lijn krijgen die uw taal niet spreekt: het gebeurt, en soms met dramatische gevolgen. De taalproblemen doen zich vooral voor in de regio Brussel en rond de taalgrens. Maar hetzelfde geldt voor een Franstalige die in Antwerpen dringende hulp nodig heeft, en het alarmnummer belt. Noodoproepen worden immers per provincie afgehandeld.

De nieuwe federale regering wil aan deze taalproblemen nu definitief een einde maken. De alarmcentrales van politie en hulpdiensten zullen daarom in de toekomst hulpoproepen ‘in vier talen moeten kunnen behandelen: Nederlands, Frans, Duits en Engels’, zo staat in het regeerakkoord.

Volgens de directie Civiele Veiligheid zijn er al inspanningen geleverd om dramatische taalproblemen te vermijden. ‘Onze telefonisten hebben recent telefonische taalcursussen aangeboden gekregen, kwestie van hun niveau van andere talen op te trekken’, aldus woordvoerder Thomas Biebauw. ‘Indien iemand een noodoproep onvoldoende begrijpt, is er ook de mogelijkheid om via een conference call een collega-telefonist bij het gesprek te betrekken die de taal wel voldoende machtig is.’

Minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon (N-VA) vraagt de hulpdiensten ook dat wanneer ze uitrukken in de omgeving van de taalgrens, er telkens iemand mee is die de andere landstaal spreekt. Dat zegt hij in het N-VA-ledenblad.

Een tijd geleden was er nog een incident waarbij twee Franstalige ambulanciers net over de taalgrens de weg naar een incident niet vonden, maar dat niet uitgelegd kregen aan Nederlandstalige omstanders.