Die partners komen uit Canada, Frankrijk, Groot-Brittannië, Duitsland, Italië en Japan.

De Italiaanse premier Paolo Gentiloni voorspelde donderdag dat “het geen simpel debat zal worden” omdat zoveel op het spel staat voor “honderden miljoenen mensen, mogelijk zelfs de hele mensheid”. Een lichte overdrijving, want de G7 is een informeel gebeuren. Of toch niet? EU-president Donald Tusk meent dat de tweedaagse van Taormina “de meest uitdagende G7-top in jaren” is.

Van de zeven leiders in Taormina staan er maar liefst vier voor hun vuurdoop. Behalve Trump zijn dat ook de nieuwe Franse wonderboy Emmanuel Macron, de Britse premier Theresa May en Gentiloni. Vooral van Macron wordt verwacht dat hij Trump tegengas zal geven op het vlak van protectionisme versus vrijhandel. May zal, met de aanslag in Manchester in het achterhoofd, zeker de kwestie terreurbestrijding op tafel willen brengen en waarnemers hopen dat, omdat de top op Sicilië plaatsvindt, de leiders van de zeven grootste industrielanden ook tijd vrijmaken voor de blijvende migratiegolf over de Middellandse Zee.

Wat de tweedaagse oplevert, zal moeten blijken uit het slotcommuniqué. Daar zal naar verwachting een en ander instaan over (de mate van) naleving van het milieuakkooord van Parijs, en over de relaties met landen als Rusland, Syrië, Noord-Korea en Iran. Vorig jaar was die slottekst liefst 32 bladzijden lang, maar diplomaten verwachten dat Taormina een veel kortere slottekst zal opleveren. Optimisten hebben het in dit verband over kwantiteit versus kwaliteit.