In 2006 begon de vzw Wel en Wee met de voorbereidingen voor de oprichting van een wijkgezondheidscentrum. Dat op initiatief van Mechelse armoedeorganisaties. Die kregen verontrustende signalen van mensen met een beperkt inkomen, die – wegens het amper toepassen van het derdebetalerssyteem – moeilijk toegang vonden tot de eerstelijnsgezondheidszorg. In 2007 opende Wel en Wee de deuren. “Op tien jaar tijd zijn we exponentieel gegroeid”, vertellen de Mechelse dokter Koen Meynendonckx (40) en maatschappelijk werkster Kim Peeters (37). “Elk jaar komen er zo’n 200 mensen bij. Nu zitten we aan zo’n 2000 patiënten."

En dat zijn niet alleen 'arme mensen'. “Er heerst een hardnekkige misvatting: dat we er alleen zijn voor kwetsbare mensen. Terwijl àlle Mechelaars hier welkom zijn", zegt Meynendonckx. "Voor veel mensen blijven wij de gratis dokters. Zo krijgen wij het etiket: alleen voor arme mensen. Sommige patiënten zijn bang dat ze ‘de plek afpakken van iemand die het meer nodig heeft’. Maar dat klopt dus niet. Voor een gezonde werking hebben we een goede mix nodig."

Wel en Wee ontstond omwille van zorgen over een ontoegankelijke eerstelijnszorg. Maar ook vandaag is er nog werk. “Er blijft een groep heel kwetsbare patiënten die een aanklampende, intensieve manier van hulpverlening nodig heeft, over organisatiegrenzen heen. Maar ddie samenwerking is er niet", zegt Peeters. "Patiënten met verschillende problemen – bijvoorbeeld alcoholverslaving, psychische problemen en geen eigen huisvesting – vallen uit de boot, want vinden weinig tot geen aansluiting bij het bestaande hulpverleningsaanbod.”

Lees dit weekend het hele verhaal in Gazet van Antwerpen - editie Mechelen