Eerst een tip voor mensen die in de toekomst naar een concert van Netsky willen gaan: koop geen zitplaatsen. Zowat elke mens in uw buurt staat vanaf het eerste moment recht om te dansen, waardoor u ofwel moet meedoen ofwel het hele concert lang geen steek ziet.

Dat laatste is niet altijd een ramp. Netsky had voor zaterdag een groots visueel spektakel beloofd, maar kon die verwachtingen niet inlossen. Boris Daenen (27), zoals Netsky echt heet, begon de show erg mooi door vooraan op het podium een toorts aan te steken en met dat brandende goedje naar zijn synthesizer te lopen. Het volgende anderhalf uur zou hij die stek helaas nauwelijks verlaten.

Afknapper van formaat

De beelden die Daenen achter zich liet afspelen, kwamen vaak niet verder dan close-ups van zichzelf en zijn twee bandleden (een collega-synthesizerspeler en een zeer energieke en uitstekende drummer). En de groots aangekondigde samenwerking met het Brussels Philharmonic Orchestra was een afknapper van formaat. Enkele strijkers die een dikke vijf minuten een vlak en inspiratieloos melodietje spelen over een drum-and-bassbeat, zijn niet meteen een toegevoegde waarde voor een concertbeleving.

Bovendien is het wel erg vreemd om een concert Netsky Live te noemen, als een belangrijk deel van de muziek uit een voorgeprogrammeerde computer komt, net als de zanglijnen. Dat is natuurlijk eigen aan het drum-and-bassgenre, maar in het Sportpaleis mogen daar toch wel eens creatieve livemomenten aan worden toegevoegd.

Aanstekelijke melodieën

Niet dat het concert van Netsky slecht was. Boris Daenen schrijft zeer aanstekelijke en melodieuze popmelodieën, en het publiek van voornamelijk twintigers, dertigers en veertigers sprong vlotjes op en neer. De livezang van de Amerikaanse zangeres Sara Hartman in ‘High alert’ en van de soulvolle zanger Paije in ‘Who knows’ waren troeven. En op de hit ‘Love has gone’ werden de dansbeentjes van duizenden dancefans netjes aan het werk gezet.

Het begin van de eerste bisronde mocht er ook zijn. Netsky zong zelfs twee minuten door een stemvervormer en werd gedurende zo’n halve minuut begeleid door een violist van het Brussels Philharmonic Orchestra. Zou die man een factuur mogen indienen voor zijn overminuten?

Willy Sommers

Het merendeel van het publiek heeft zich zaterdag in Antwerpen wellicht tamelijk geamuseerd. Dat is mooi, maar wellicht hadden ze dat ook gedaan als ze een zaal hadden afgehuurd en de muziek van Netsky op het hoogste volume hadden afgespeeld. Netsky speelde zaterdag voor alle duidelijkheid wel live op zijn synthesizer, maar slaagde er nooit in om een echt livegevoel te creëren.

Helemaal op het einde van het concert schakelde Netsky nog halfnaakte Braziliaans getinte danseressen in tijdens zijn monsterhit ‘Rio’. Helaas dansten die dames alsof ze de dag ervoor schaafwonden op intieme plaatsen hadden opgelopen. Als deze dames bij pakweg Willy Sommers hadden gesolliciteerd, waren ze zeker weggestuurd wegens een gebrek aan enthousiasme.

Gelukkig nam Daenen op het einde van het concert alsnog het woord. “Kijk eens jongens, dit is mijn thuisstad”, zei hij tegen zijn bandleden. Hij bedankte iedereen in het publiek van harte om te komen. Graag gedaan, beste Boris, maar de volgende keer mag je wat meer je best doen.