De dingen die ik mis, na 16 jaar in Ierland:

1. Terrasjes. Oh, de terrasjes in de zon, het plezier om buiten een koffie te drinken, of met vrienden tot middernacht buiten te zitten eten en drinken, dat is het eerste waar ik aan denk als de zon hier schijnt. 'In Leuven zit de Oude Markt nu vol', denk ik dan, terwijl ik zelf ergens binnen zit, want buiten zitten de rokers. Als niet-rokers zijn we er goed op vooruit gegaan met de rokersban in cafés. Eerst vond ik het leuk toen ik overal terrasjes zag opduiken, maar nu weet ik het wel. Zelfs buiten kan je verstikken in rook. Er is één gastro-pub waar ze ook het terras in twee gedeeld hebben, en de rokers opsluiten in een glazen kooi met open dak., maar dat is er ééntje, de rest houdt gewoon de rokers buiten op de mooie terrasjes.

2. Kriek.

Het zijn waarschijnlijk mijn Dworpse roots aan mijn vaders kant, die me naar Kriek doen verlangen. Ik hou van de meeste Belgische bieren, maar Kriek kroont ze voor mij. Vorig jaar had Sipke een reis gemaakt door Belgie met zijn Zweedse vriendin, ze kwamen terug met een Kriek als souvenir. Nooit heeft een bier mij zo goed gesmaakt als die koele Kriek in de tuin in de zonneschijn. Je vind hier wel Stella Artois , Hoegaarden en Leffe, maar daar heb ik geen behoefte aan. Kriek doet me denken aan mijn vakanties in Dworp, bij mijn groottante en mijn grootmoeder die ons altijd een glaasje Kriek met een klontje suiker erin gaf, en meestal ballekes opdiende met opgelegde krieken.

3. Chocolade in al haar vormen.

Choco, lekkere chocolade repen, muizestrontjes, truffels. De chocolade hier in Ierland is maar van lage kwaliteit, en smaakt meer naar karton dan chocolade. Er zijn nu wel een paar chocolatiers, en ze doen hier hun best om Ierse chocolade bekendheid te geven, maar ze winnen het niet van de heerlijke Belgische versie.

4. Mosselen eten met vrienden. De Ierse mosselen zijn heel lekker, maar er is geen echte mosselcultuur zoals in Belgie. Ik maak maar zelden mosselen klaar, want ik vind het triestig ze op mijn eentje te eten. Mosselen eten is een feest dat met zoveel mogelijk mensen moet gedeeld worden. Slechts twee van mijn kinderen lusten mosselen, eentje ervan zit op de universiteit in Engeland, dus meestal wachten we tot we eens naar België gaan.

5. Sportscholen. Oh waren er hier maar sportscholen! Het zou zoveel gemakkelijker zijn voor Fintan, die nog altijd aan atletiek doet, en het ook heel goed doet. Ik moet hem wel 4 tot 5 keer per week naar Cork brengen (wegens het het slechte openbaar vervoer)

Fintan gaat naar een protestantse privéshool, voor de sportfaciliteiten die ze daar hebben, maar het bleek al vlug dat de sporten enkel rugby en hockey zijn. Er wordt enkel in het derde trimester aan atletiek gedaan, en dan nog met ondermaatse coachen. Gelukkig heeft Fintan nu een goede coach in Cork, en heeft hij een plaatsaanbod gekregen in Cardiff Metropolitan University, hopelijk behaalt hij de gevraagde punten in zijn Leaving Certificate examen in juni en kan hij zich daar gaan uitleven.

6. Een echte boerenmarkt. De 'farmers markets' hier, zijn eigenlijk fastfood markten, met maar weinig boeren of echte marktkramers. Ze zijn bovendien duur, het is een luxe om iets op de markt te kopen, net het omgekeerde van wat je zou verwachten.

Het is wel gezellig, natuurlijk om 's zaterdagsmorgens op de markt een capuccino te gaan drinken tesamen met een paar vriendinnen, terwijl de straatmuzikant die door de marktkramers betaald wordt gitaar speelt. Je kan er pizza's, kebabs, pannekoeken of braadworst eten, klaargemaakte diners kopen, en bio groenten kopen bij de ( Nederlandse) groentekweker. Maar voordelig is het niet en dat verwacht je toch van een markt.

7. Openbaar vervoer. Het zou een zegen zijn mochten de oude spoorbanen weer gebruikt worden. Je kan hier nergens naartoe zonder auto. De fiets is ook mogelijk, maar de banen zijn er te gevaarlijk voor, em er zijn geen fietspaden, Er is een bus naar Cork vanuit Bandon, maar dan moet je toch nog eerst naar Bandon rijden. En bussen zijn hier erg duur. Je spaart er echt niets mee uit.

8. Betaalbare en betrouwbare geneeskunde. Tja, dat zegt wel genoeg, denk ik.

Dingen die ik kan missen als de pest

1. Koninklijke families. Oh wat is het heerlijk om in een republiek te wonen. De president is verkozen door de bevolking en geliefd door iedereen. Geen vernederende familie moeilijkheden, geen adelijke families, geen dotaties. Enkel een man waar iedereen fier op is. Kijk naar Mary Robinson, Mary Mc Aleese, en nu Michael D.Higgins, die zonet een historisch bezoek aan het Verenigd Koninkrijk heeft afgerond, het eerste officieel bezoek van een Ierse president aan het VK.

2. Mannen in speedos op de winkelstraat aan de kust. Jongens, jongens, dat trekt echt op niets.

3. Chauffeurs onder invloed. Het valt mij altijd op dat er in België niet te zwaar getild wordt aan de alcoholgrens. Ierland is wel bekend om het hoge alcoholverbruik, maar toch ken ik niemand die nog durft rijden na meer dan de grens gedronken te hebben. In 2013 waren er 190 verkeersdoden in Ierland. Vogens de Road Safety Authority worden 1 op 3 fatale verkeersongelukken veroorzaakt door alcohol, Dat betekent dat er in 2013 63,3 verkeersdoden vielen wiens dood veroorzaakt werd door alcohol. In België worden 1 op de 4 verkeersdoden veroorzaakt door alcohol, er vielen in 2013 720 verkeersdoden, dus 180 hiervan werden door alcohol veroorzaakt. Als Ierland dezelfde bevolking had als Belgie, zouden er 132.9 verkeersdoden veroozaakt zijn door alcohol. Een verschil van 35.4%!

4. Het woord 'allochtoon'. Een verschrikkelijk irriterend woord vind ik.

Er zijn waarschijnlijk nog een pak dingen in beide lijsten waar ik nu niet meteen aan denk, hoe zit dat met de andere expats? Wat staat er op uw lijstjes?