Goedele Wachters: "Ik ben zelfs echte koersbenen aan het krijgen"

Van 25 tot 28 mei rijdt "Het Journaal"-anker Goedele Wachters de 1.000 kilometer van Kom op tegen Kanker, een groots fietsevenement dat waanzinnig veel geld opbrengt voor de strijd tegen kanker. "Ik ben er met grote trots meter van (samen met Eva De Roo, en peters Jan Paternoster en Bart Van Avermaet)", zegt Wachters. Ze doet haar verhaal aan ons.

"Een beetje stress is zelfs goed", zegt mijn ervaren wielervriendin. Maar wat is een beetje hé?

Ik heb me goed voorbereid: ik volgde een op-maat-gemaakt trainingsschema, ik heb me gevoed met tips van ervaren renners rondom mij. Ik kreeg er zelfs van Sven Nys hemzelve, wie kan dat zeggen? 

Ik heb kennisgemaakt met begrippen waar ik tot voor kort amper van gehoord had (nuchtertraining, bijvoorbeeld, of de trapritme-meter, of carbo-loading godbetert). Ik ben zowaar zelfs echte koersbenen aan het krijgen (oh horror: inclusief ingebakken koersbroek!).

Maar vooral: ik heb véél kilometers gemaald met die fiets die de voorbije maanden mijn beste vriend is geworden. Honderden en honderden kilometers, vaak in compagnie, vaak ook alleen: mijn koersfiets en ik. En hij bracht me over mooie wegen naar magnifieke plekken, over taal- en provinciegrenzen heen, plaatsen waar ik anders allicht nooit zou geraakt zijn.

Ik heb ook een paar keer het asfalt van iets dichterbij gezien dan me lief was, beseft in welke erbarmelijke staat onze fietspaden soms zijn en kennis “mogen” maken met automobilisten die duidelijk niet zo wieler-minded zijn. Maar laat ik dat maar even buiten beschouwing laten… Ja, ik heb met goéd voorbereid.

Maar wat is goed hé?

In elk geval: morgen is het zover: heel vroeg uit de veren voor m’n eerste van vier ritten, elke dag 125 kilometer, dat is mijn doel. Morgenvroeg geef ik in Mechelen om 7.30 uur eerst het startschot voor een ander peloton, en om 7.40 uur vertrekt dan het mijne: aan een gemiddeld tempo van 27 kilometer per uur bollen naar Bornem.

Het wordt prachtig weer, dus daar kan ik eventueel falen al niet aan wijten. Aan eenzaamheid ook niet, want ik zal in gezelschap zijn van een heel peloton vol prachtige mensen die allemaal samen trappen voor een prachtig doel. Aan materiaalpech normaal gezien ook niet, mijn fiets is in orde.

Moet lukken dus. Maar toch. Stress.

Maar hey, was een beetje stress niet zelfs goed?

Niet meefietsen, maar toch steunen? Kom naar Mechelen tijdens het Hemelvaartweekend, of naar één van de middagsteden (25/5 Bornem, 26/5 Bocholt, 27/5 Ingelmunster of 28/5 Ninove). Of stort een bijdrage op BE03 4886 6666 6684, van Kom op tegen Kanker. Bedankt!

Meest gelezen