Crèmerie Dina is met voorsprong de oudste ijsjeszaak in de regio. ,,Het was mijn grootmoeder die in 1947 startte met een dagelijkse ijsronde, toen nog met zo'n grote driewieler'', wijst zaakvoerder Peter naar een oude foto aan de muur van de crèmerie. ,,Zij zorgde ook voor de naamgeving. Eigenlijk heette ons eerste karretje Diena, naar mijn grootmoeder die Dymphina heette. We hebben die naam later dan verantwerpst naar Dina.''

Vooral de jaren vijftig waren drukke tijden voor de crèmerie, die toen twee vestigingen had: één aan de Lindenlei en één aan de vaart. ,,Het was de tijd van Schoten badstad'', rakelt Peter eens stukje lokale geschiedenis op. ,,Ieder weekend kwamen honderden mensen vanuit de stad naar Schoten-vaart om verkoeling te zoeken. Er stonden zelfs grote café-hotels om al die badgasten op te vangen. Ook moeders ijs ging vlot van de hand.''

Eens de schooldeuren achter zich dichtgetrokken, begon Peters vader Jean te helpen in de crèmerie. Hij leerde de ambachtelijke stiel van het ijs maken. ,,De basis van ons ijs is verse hoevemelk, met verse eieren en vers fruit. Kleurstoffen, bewaarmiddelen; in ons ijs tref je ze niet aan. Alles wordt met veel zorg gemaakt in het atelier achter onze woning. Dina is het bekendst voor zijn krokalatta, vanille ijs met stukjes chocolade in. Vader baseerde zich voor dit recept op de Italiaanse stracciatella.”

Toen Jean, steevast in witte stofjas gekleed, in 2001 overleed, nam Peter de zaak over. Sinds 2001 staat ook Wanda Rodrigues, zijn Braziliaanse echtgenote, mee ijs te scheppen. Het handelsmerk van Dina blijft natuurlijk het antieke gele karretje, dat sinds vorig jaar opnieuw stapvoets de Schotense straten doorkruist. Die tocht wordt al even nostalgisch begeleid door zacht belgerinkel. Al klinkt dat sinds enkele weken iets luider. Peter en zijn zoon Christoph monteerden een iets grotere bel op hun karretje. “Mensen klaagden dat ze ons niet hoorden aankomen, maar een elektronisch signaal, daar passen we voor”, aldus Peter.