Luister naar

Durf gevraagd in Den Haag

Nieuws
Gerard de Korte
dinsdag 23 mei 2017 om 03:00
Burgemeester Aboutaleb poogt in Rotterdam burgers te laten meedenken over de ontwikkeling van hun wijk. Zo wordt de kloof tussen stadhuis en stadswijk verkleind en het gevoel van betrokkenheid vergroot.
Burgemeester Aboutaleb poogt in Rotterdam burgers te laten meedenken over de ontwikkeling van hun wijk. Zo wordt de kloof tussen stadhuis en stadswijk verkleind en het gevoel van betrokkenheid vergroot. anp / Jerry Lampen

Recent waren burgemeester Ahmed Aboutaleb van Rotterdam en ik te gast op het stadhuis van ’s-Hertogenbosch. Ons was gevraagd om als burgemeester en bisschop licht te laten schijnen op het thema ‘verbinden’.

Juist in onze verwarrende tijd, met veel onbehagen en onzekerheid, is het belangrijk te blijven reflecteren op datgene wat burgers van ons goede vaderland verbindt en geborgenheid biedt.

De burgemeester hield een gloedvol betoog vanuit zijn ervaringen in een politiek gepolariseerde stad. Maar ook een stad die door de overwinning van Feyenoord de verbondenheid uitbundig heeft gevierd.

Ik liet als bisschop licht over het thema schijnen vanuit het katholiek sociaal denken. Een basisovertuiging vormt daarbij dat alle mensen schepselen van God zijn. Ondanks al onze godsdienstige en politieke verschillen, horen wij wezenlijk bij elkaar als kinderen van één Vader. In het gelaat van de ander mag ik Christus zelf ontmoeten. Deze noties kunnen ons helpen om muren af te breken en bruggen te bouwen, steeds opnieuw.

tegenkrachten

Maar er zijn natuurlijk de nodige tegenkrachten. Veel Nederlanders zijn bang en boos. Bang voor economische onveiligheid en terroristen. Boos op de islam, Den Haag en Brussel. En dat leidt vaak tot korte lontjes en ruwe taal.

Als wij de groeiende polarisatie in onze samenleving willen dempen, zullen wij de oorzaken van de angst en de boosheid moeten begrijpen en pogen weg te nemen. De zorgen van bange en boze burgers moeten dan ook uitermate serieus genomen moeten worden.

Mooie woorden over het belang van verbondenheid zijn belangrijk, maar daden die de oorzaken van de maatschappelijke onveiligheid wegnemen, zijn belangrijker.

Ik schrijf deze column nadat de eerste formatieronde is mislukt. De verschillen tussen de onderhandelende politieke partijen bleken te groot te zijn. Te veel partijen hebben de neiging anderen uit te sluiten. In een coalitieland als Nederland is dat best lastig. Wij zijn en blijven immers een land van minderheden. Geen enkele politieke partij kan haar programma geheel realiseren.

Een land van minderheden vraagt altijd de bereidheid compromissen te sluiten, zonder overigens dat alles slappe thee wordt. In het verleden heeft ons dat geen windeieren gelegd. Nederland heeft door de tijd heen extremen kunnen afstoppen en een gematigde cultuur opgebouwd.

kloof verkleinen

In de huidige maatschappelijke omstandigheden worden de middenpartijen kleiner en dreigen ze zelf naar de flanken op te schuiven. Juist nu is het belangrijk elkaar niet uit te sluiten, maar werkelijk te ontmoeten.

In een tijd van snelle technische veranderingen moeten de succesvolle voorlopers de mensen die dreigen achter te blijven, niet loslaten, maar meenemen. In een van de dagbladen las ik een mooi portret van een dorp in Limburg. De mensen, zo werd gezegd, zijn daar gelukkig omdat er geborgenheid bestaat.

bondgenootschappen

Burgemeester Aboutaleb poogt in Rotterdam, zo vertelde hij tijdens de ontmoeting in ’s-Hertogenbosch, burgers te laten meedenken over de ontwikkeling van hun eigen wijk. Zo wordt de kloof tussen stadhuis en stadswijk verkleind en het gevoel van betrokkenheid vergroot. Bestuurders kunnen op deze manier bange en boze burgers tegemoetkomen.

In het licht van het actuele onbehagen vormt het voor politici met uiteenlopende levensbeschouwelijke visies een uitdaging, te werken aan sociale geborgenheid, economische veiligheid en nieuwe vormen van solidariteit. Dat vraagt in Den Haag het verlaten van loopgraven, creativiteit, durf en het zoeken van nieuwe bondgenootschappen.

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Opinie

De lente is een tijd van vernieuwing en daar kunnen wij een voorbeeld aan nemen

De lente is een tijd van transformatie. Laten wij daarin de natuur volgen, en zelf ook transformeren, schrijft de Afghaanse dichter en schrijver Abdul Basir Shafaq.

Bij christelijke organisaties lopen geloof en werk soms op een ongezonde manier door elkaar.

Werken bij christelijke organisatie valt soms tegen: zalvende woorden maar onrecht blijft bestaan

Het Nederlands Dagblad besteedde aandacht aan manipulatie, machtsmisbruik in de evangelische wereld. Maar het probleem speelt ook bij andere christelijke organisaties, schrijft Ineke Evink van vakorganisatie CGMV.

Mark Rutte, Geert Wilders en Sigrid Kaag. We hebben deze drie soorten politici nodig. Sterker, we zijn zélf van dit soort types en gedragen ons er naar.

We zijn saai, moralist en boos. En zo zijn ook onze politici. Daarom kunnen ze lastig samenwerken

Wij Nederlanders lijken op Rutte, Kaag en Wilders. Frank van den Heuvel laat zien hoe het karakter van iedere Nederlander bij een van deze drie politici past.

Stel dat ‘doe dit, tot Mijn gedachtenis’ al begint op het land? Dat is dus niet: onderwerp de grond aan een regime van uitputting, tot Mijn gedachtenis.

Avondmaal en eucharistie beginnen in de grond, waar het krioelt van torren en wormen

Jezus zegt niet: spuit gif op de vrucht en het blad en dood in het voorbijgaan alles er omheen, tot Mijn gedachtenis. Theoloog en boer in opleiding Elsa Eikema stelt prikkelende vragen bij ons avondmaal.

Afbeelding

Hoe het lijntje tussen de Nederlandse Gereformeerde Kerken en Israël hersteld kan worden

De Nederlandse Gereformeerde Kerken knipten het 'officiële lijntje' met Israël door, maar zoeken tegelijkertijd naar een manier om toch verbondenheid te tonen. Lieddichter Ria Borkent doet een voorstel.

Behandeling in de gesloten jeugdzorg heeft geen enkele kans van slagen zolang het aan echte nabijheid van hulpverleners ontbreekt.

Staatssecretaris Van Ooijen en Kamerleden, zet jullie boosheid over gesloten jeugdzorg om in actie

Hoe kan het dat staatssecretaris Van Ooijen (VWS) zegt dat de gesloten jeugdzorg misschien maar wat langer open moet blijven? Maak liever meer vaart om goede alternatieven te vinden, betoogt Margot Ende-van den Broek.