Puzzelstukjes

De puzzelstukjes die voorzitters Bart De Wever (N-VA) en Wouter Beke (CD&V) vorige week klaarlegden, beginnen eindelijk op hun plaats te vallen. Na het njet van CDH weken geleden, leek het doembeeld van eindeloos aan­slepende onderhandelingen nooit veraf. Maar zie, plots is er een Vlaamse regering en kan de vorming van een ­centrumrechtse federale regering echt beginnen.

Liesbeth Van Impe

Het heeft er alle schijn van dat die federale formatie nu fluks richting Zweedse coalitie marcheert, een regering met aan Franstalige kant alleen MR. Net na de verkiezingen leek die optie nog oneindig veel minder waarschijnlijk dan de voortzetting van de klassieke tripartite. Welke ­coalitie het zou worden, was in hoofdzaak een ­beslissing van CD&V. En die verkoos, een beetje tot haar eigen ­verwondering, uiteindelijk N-VA boven PS.

Het trauma dat de onderhandelingen van 2010-2011 bij CD&V hebben veroorzaakt, valt nauwelijks te overschatten. Maar 2014 bleek al snel volgens andere regels ­gespeeld te worden. De Wever verviel niet in de oude spelletjes van spinning en strategie, en bleek zijn overwinning deze keer koste wat het kost te willen verzilveren in ­regeringsdeelname. Intussen speelde PS ­soloslim en liet de partij zich van haar meest dogmatische kant zien. In die ­constellatie koos Beke ­eieren voor zijn geld.

De drie partijen die de Vlaamse regering vormen, ­komen allemaal als winnaars uit de bus. N-VA mag de dans leiden en legt mee de basis voor een federale ­regering zonder PS. In ruil moest de partij wel behoorlijk wat cadeaus geven aan de coalitiepartners. CD&V profiteert daar het meest van: zware portefeuilles, mogelijk het premierschap en een akkoord waar de meest rechtse kantjes afgevijld zijn. De enige prijs die CD&V moet betalen, is het gedogen van Open VLD. Die laatste is vooral blij erbij te zijn. Oppositie voeren tegen een rechtse Vlaamse regering die de ondernemers ­pleziert, zou nooit een pretje geweest zijn. Zelfs als er uiteindelijk niet veel meer op het regeerakkoord gewogen kon worden, was dat te verkiezen boven steriele oppositie.

Partijen die elkaar inhoudelijk vinden en elkaar overwinningen gunnen, zijn geen slechte basis voor een ­regering. Maar vandaag pas moet duidelijk worden hoe ambitieus deze ploeg echt is. Niet alle ministers wisten de voorbije vijf jaar te overtuigen. En de sterke mannen achter dit ­akkoord, Beke en De Wever, blijven aan de ­zijlijn staan. De puzzel ligt er, maar het echte werk moet nog beginnen.

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer

Meest Gelezen