Wereld-econoom degradeert na taalkritiek
Amsterdam
Romer ergerde zich groen en geel aan het ondoorgrondelijke, niet-om-door-te komen proza in de Wereldbank-onderzoeksrapporten. De belerende e-mails waarin hij zijn medewerkers maande beter te gaan schrijven, vielen zo slecht, dat Romer zijn taken als leidinggevende moet neerleggen. Hij blijft wel hoofdeconoom. Romer (61) werd in oktober als coryfee binnengehaald bij de Wereldbank. De voormalige hoogleraar aan de Universiteit van New York staat in het economenwereldje hoog aangeschreven en wordt vaak genoemd als potentiële Nobelprijswinnaar.
Het is gebruikelijk dat de hoofdeconoom van de Wereldbank ook de chef is van de onderzoeksafdeling. Romer maakte zich in korte tijd onmogelijk bij zijn ondergeschikten door flink te bezuinigen op het budget en een aantal medewerkers boventallig te verklaren, schreef persbureau Bloomberg vrijdag. Zijn taalkundige kruistocht was voor het personeel de spreekwoordelijke druppel. Tijdens presentaties kapte hij stafmedewerkers bijvoorbeeld bruut af als ze te lang van stof waren. Romer hield zijn mensen ook voor dat de onderzoeksrapporten van de Wereldbank meer aandacht, en dus meer invloed, zouden krijgen als ze leesbaarder zouden zijn.
helder en beknopt
‘Iedereen binnen de bank zou ernaar moeten streven helder en beknopt proza te produceren. Dat bespaart de lezer tijd en inspanning. We moeten meer aan de lezers denken’, schreef hij in een memo. In een e-mail waarschuwde hij de onderzoekers dat hij de publicatie van het belangrijkste Wereldbank-rapport zou blokkeren als ‘de frequentie van het woord ‘en’ daarin hoger is dan 2,6 procent’.
Romer verwees daarmee naar een onderzoek uit 2015 van Stanford University naar het taalgebruik bij de Wereldbank. Volgens Stanford bedient de bank zich van ‘gecodeerd, naar zichzelf verwijzend taalgebruik dat losgezongen is van normale spreektaal’. De Stanford-onderzoekers noemden de schrijfstijl van de Wereldbank ‘bankspraak’. Een van de kenmerken zijn eindeloze opsommingen die aan elkaar gebreid worden met het woordje ‘en’.
Romer hekelt op zijn eigen blog ‘de opstandelingen binnen de bank’ die volgens hem via asymmetrische oorlogsvoering geruchten verspreiden. ‘Toen ik hen vroeg wat duidelijker te schrijven, vonden ze me kennelijk niet aardig’, schrijft Romer. In een interview steekt hij de hand ook in eigen boezem. ‘Misschien concentreerde ik me te veel op de nauwkeurigheid van mijn communicatie en te weinig op de emoties die mijn boodschappen opwekten.’ <