De 38-jarige Mohamed Satti uit Zwijndrecht is woest. Op 10 december werd hij op tram 5 in Antwerpen neergestoken. Zomaar, door S.Z., de man die achter hem zat en die naar eigen zeggen uit frustratie handelde en een statement wilde maken naar de maatschappij. Woensdag sprak de rechtbank zich over de zaak uit. S.Z. werd schuldig bevonden aan moordpoging.

“Hij is met twee messen vertrokken met de bedoeling iemand neer te steken”, motiveerde de rechtbank. S.Z. kreeg vijf jaar voorwaardelijke celstraf en moet zich psychiatrisch laten behandelen. Er werd een voorlopige schadevergoeding van 1.000 euro aan het slachtoffer toegekend.

“Had ik dan dood moeten zijn?”, vraagt Satti zich af. “Waarom is men zo mild voor zulke feiten? Dit soort straf is waanzin. De voorbedachtheid was bewezen. Hij wilde iemand, mij in dit geval, vermoorden.”

Psychiater

Sinds de feiten, ondertussen bijna zeven maanden geleden, is Satti niet meer gaan werken. “Ik ben al twaalf jaar buschauffeur bij De Lijn. Maar ik ben nu nog steeds in behandeling bij een psychiater, ik ben mezelf niet meer.”

Zijn leven is een puinhoop sinds de steekpartij, zegt hij. “Een hel is het. Ik ben twee keer het slachtoffer. Eerst van hem en nu van het systeem. Mijn hele leven ligt overhoop. Ik deed mijn job zo graag en nu durf ik niet eens meer de tram te nemen, laat staan een bus besturen.”

Samen met zijn advocaat, meester Carl Slabbaert, zal Satti in beroep gaan tegen het vonnis. “Het gaat dan om een beroep op burgerlijk gebied”, zegt Slabbaert. Op die manier probeert Satti toch nog een hogere schadevergoeding dan de nu toegekende 1.000 euro te krijgen.

“Ik heb nog geluk gehad”, beseft hij. “Omdat het winter was, had ik een dikke jas aan. En omdat hij een kleine man is, kon hij me niet in mijn hals raken.”