Twee voor twaalf voor Roda JC en Limburg
Mocht Roda JC zondagmiddag verliezen van FC Groningen en NEC haalt minimaal een punt tegen FC Twente, komt er een einde aan vier decennia eredivisievoetbal in Kerkrade. Limburg heeft dan, als er geen club via de play-offs promoveert, voor het eerst sinds de invoering van het betaald voetbal in 1954 geen ploeg in de hoogste voetbaldivisie van Nederland.
'Het is dramatisch dat Roda weer in deze situatie verkeert, met een begroting die zou moeten garanderen dat je hier niet in belandt', stelt clubicoon Eric van der Luer.
De 48-jarige middenvelder is een van de prominentste 'Koempels' van de afgelopen twee decennia. De Maastrichtenaar speelde in 14 jaar meer dan 400 competitieduels voor Roda, waarmee hij onder meer twee KNVB-bekers won. Hij werd in 1995 tweede in de eredivisie, een schril contrast met de 18e positie die Roda nu bekleedt. 'Ik heb jaren mee mogen bouwen aan wat er vandaag nog staat, maar ik herken Roda niet meer', aldus Van der Luer.
Sinds zijn vertrek in 2008 als jeugdtrainer zag Van der Luer 'zijn' club tweemaal in de nacompetitie ontsnappen aan degradatie. Een strafschoppenserie (2009) en twee late treffers van Mark-Jan Fledderus (2013) brachten Roda redding. Ook dit keer is een Houdini-act vereist om in ieder geval directe degradatie te ontlopen. Zo niet, breekt er volgens Van der Luer een zwarte periode aan voor het Limburgse voetbal.
'Er zijn mensen die zeggen dat er dan weer zes derby's bij komen, ik denk dat de belangstelling voor het voetbal flink achteruit gaat. Het gaat echter verder dan 11 spelers die tegen een bal trappen. De regio is een van de zwakkere in Nederland, waarin Roda een sociale functie vervult. Bij degradatie is het noodzaak om binnen 1 of 2 jaar terug te keren, ik ben daar pessimistisch over', aldus Van der Luer.
Buiten de slechte prestaties op het veld rommelt het ook in de organisatie, met algemeen directeur Marcel van den Bunder als middelpunt. 'Ik uit de laatste jaren vaker mijn zorg, er wordt op een vreemde manier met een bepaalde erfenis omgegaan. Er vertrekken te veel mensen met een conflict, Roda straalt het 'zakelijke, maar menselijke' niet meer uit', vindt Van der Luer, die weigert de trainerswissel van december als oorzaak van de degradatiezorgen aan te wijzen. 'De organisatie bepaalt de sterkte van een trainer, de meest variabele factor.'
Die variabele factor, Jon Dahl Tomasson, heeft nog twee kansen om Roda naar de nacompetitie te leiden, de reddingsboei waar ook Van der Luer zich aan vastklampt. 'Ik denk dat Roda te veel kwaliteit heeft om die niet te overleven.'
