Carlos Alberto, de man die het mooiste WK aller tijden besliste
De treffer van Carlos Alberto, de 4-1 in de WK-finale van 1970 in Mexico tussen Brazilië en Italië, is een iconisch doelpunt. De rechtsachter, opgenomen in het elftal aller tijden van Johan Cruijff, komt van rechts sprintend het strafschopgebied in en raakt het breedtepassje van Pelé vol, met de buitenkant van de wreef. De bal scheert het gras en slaat diagonaal in.
Carlos Alberto stierf dinsdag aan een hartaanval, op 72-jarige leeftijd. De finale van toen was het toonbeeld van schoonheid, van individuele kwaliteit gekoppeld aan samenspel, waarvan het slotdoelpunt de ultieme vrucht was, ontstaan na een lange combinatie. Begonnen op de linkerflank, achterin, besloten met een ziedende knal, vanaf rechts. Krachtig doch sierlijk.
Het WK was het toppunt van voetbalromantiek. Volledig in kleur op tv, het speelde zich veelal af in de Europese nacht. Brazilië greep de derde wereldtitel, met dank aan een elftal dat elk facet beheerste. Spelers heetten Pelé, Gerson, Tostao, Rivelino, Clodoaldo, Jairzinho en dus Carlos Alberto, de rechtsachter met aanvallende intenties, de aanvoerder ook.
(Tekst gaat verder onder video).
Velen spreken nog steeds van het mooiste WK aller tijden. De 4-1 stond voor het spel van Brazilië, totaalvoetbal voordat Oranje dat vier jaar later speelde. Carlos Alberto voetbalde vooral voor Fluminense, Flamengo en Santos, en was later trainer van menig club, alsmede bondscoach van Azerbeidzjan.
Tegen The Guardian zei hij in 2010 over 1970: 'Voor het eerst speelden we echt als team. In balbezit waren we nooit bang om naar voren te gaan, maar altijd samen. Voordien bleven Pelé en Jairzinho altijd voorin hangen. Als ze de bal verloren, babbelden ze wat met de doelman van de tegenstander, om mogelijk nog eens mee terug te komen. Maar onder de coaches Zagallo en Saldanha begonnen we echt als team te spelen.'