Eén Belg op de zes maakt in zijn leven een depressie door. Futloos, eigenwaarde nul, tot niets in staat. Ook niet om te werken, getuige het feit dat depressie de belangrijkste reden is waarom Belgen langdurig afwezig zijn op hun werk. En dan gaat het niet om een paar weken. Ruim één op de vier Belgen met een depressie blijft drie jaar arbeidsongeschikt. Voor één op de zes is dat zelfs vijf jaar. Dat blijkt uit de analyse van de gezondheidsgegevens van 26.600 Belgen over vijf jaar door de Onafhankelijke Ziekenfondsen.

Conclusie: depressie hakt niet alleen in op het leven en de ­gezondheid van wie eraan lijdt, maar ook op de openbare ­financiën. De kostprijs per patiënt schommelt tussen 19.300 en 27.900 euro. Daarin zitten zowel de ­terugbetaling van medische kosten als de arbeidsongeschiktheidsuitkering.

‘Dat roept vragen op over hoe we depressie aanpakken’, zegt Ann Ceuppens, directeur van de studiedienst van de Onafhankelijke Ziekenfondsen. ‘We moeten vroeger kunnen ingrijpen, vóór mensen wegzakken in een depressie waarin ze ­jaren blijven hangen en die de samenleving handenvol geld kost.’

Kampioen van antidepressiva

Daarom roept ze de regering op om, aan de vooravond van de Werelddag van de Geestelijke Gezondheid morgen, eindelijk werk te maken van de ­erkenning en terugbetaling van psychotherapie. Wij Belgen grijpen nogal graag naar pillen, nergens worden zoveel anti­depressiva genomen. Ze worden ook gretig voorgeschreven. En de wet werkt dat in de hand, zegt Ceuppens.

‘Een bezoek aan de psychiater en de geneesmiddelen die die voorschrijft, worden terug­betaald. Een bezoek aan de psychotherapeut, waar de ­behandeling zuiver bestaat uit ­gesprek en begeleiding, niet.’ Gevolg: de psychiaters zijn overbevraagd en veel patiënten krijgen niet de nodige psychische begeleiding. Terwijl net die begeleiding zou kunnen voorkomen dat depressies zo lang aanslepen en de medische kosten zo hoog oplopen.