"Steeds hogere menselijke tol in asielopvang"

Er gaat te weinig aandacht naar niet-begeleide minderjarige vreemdelingen. Die worden vaak aan hun lot overgelaten met alle dramatische gevolgen van dien. Ook aan het terugkeerbeleid moet dringend worden gesleuteld. Dat zegt Vluchtelingenwerk Vlaanderen, dat in een jaarverslag de zwakke punten van de huidige asielopvang wil belichten.

Als een minderjarige asielzoeker zonder begeleiding door ons land erkend wordt, moet die net als een volwassene binnen de twee maanden de opvang verlaten en een woning zoeken. Eens een asielzoeker 18 jaar wordt, valt die opvang zelfs helemaal weg.

"Er moet meer aandacht zijn voor die overgangsperiode. We moeten de zelfredzaamheid van de jongeren versterken vóór ze meerderjarig zijn geworden", zegt Els Keytsman, directrice van Vluchtelingenwerk Vlaanderen. "Maar niet alle jongeren die 18 worden, zullen zich even goed kunnen redden, hoe degelijk de begeleiding ook is."

"Terugkeerbeleid werkt niet"

Met slechts 4,4 procent van de asielzoekers die effectief vrijwillig vertrekken, vindt de organisatie het huidig terugkeerbeleid geen groot succes. "Het eist een steeds hogere menselijke tol", zegt Keytsman. Volgens cijfers over de periode 2012-2013 is zowat 87 procent van de asielzoekers uit terugkeerplaatsen verdwenen in de illegaliteit. "Niemand weet waar ze zijn. Vermoedelijk komt een aantal van hen in netwerken terecht waar ze kwetsbaar zijn voor uitbuiting." In zo'n terugkeerplaats hebben uitgeprocedeerden maximaal dertig dagen om te vertrekken. Willen ze dit niet, dan worden ze gedwongen teruggestuurd of op straat gezet.

De instroom van asielzoekers lijkt dan weer wel onder controle. De bezettingsgraad in de asielopvang is al sinds 2012 aan het dalen, een trend die zich heeft voortgezet in 2013. "Om die reden heeft de staatssecretaris Maggie De Block het opvangnetwerk afgebouwd. Het probleem is dat de afbouw zich vooral doorzet in de individuele opvang", klinkt het. En dat is volgens Vluchtelingenwerk Vlaanderen het meest menselijke opvangnet, en bovendien 10 procent goedkoper.

Dure verhuizing

De organisatie hekelt ook de praktische kant van de zaak. De overheid organiseert asielopvang in verschillende fasen, waardoor de asielzoekers veel moeten verhuizen. "Dat is duur, inefficiënt en erg zwaar voor hen. Ze moeten zich driemaal aanpassen aan een nieuwe omgeving en nieuwe begeleiders", zegt de organisatie. "Zeker voor kinderen is dit nefast." De organisatie pleit voor een meer individuele aanpak, die goedkoper zal zijn en veel bijkomende problemen zou vermijden.

Meest gelezen