TS Rupel behaalt na zestien jaar eerste Belgische overwinning: “Zeeziek zijn maakt je sterk”

Met enkele luide knallen laat de TS Rupel aan Antwerpen weten weer thuis te zijn. Samen steken de bemanningsleden de beker die ze in de wacht sleepten de lucht in, waarop een toepasselijk Bootjesbier ad fundum wordt leeggedronken. “Het is altijd fijn om terug te zijn”, lacht schipper Jan Vandenborne. “Even leuk als te vertrekken en een nieuw avontuur op te zoeken.”

Twee maanden lang voer Vandenborne met zijn bemanning langs de kusten van Zweden, Finland, Litouwen en Polen. “Prachtig was het. En voor het eerst mogen we de winst van de drie verschillende etappes op onze naam schrijven. Dat hadden we niet zien aankomen. Eigenlijk wisten we totaal niet dat we onze Poolse concurrent hadden ingehaald.”

Mannen, boten en water

Al sinds de geboorte van de TS Rupel staat Vandenborne er aan het roer. Op het schip en tijdens de Tall Ships Races krijgen jongeren de kans om een eerste zee-ervaring op te doen. “Mijn drijfveer? Deze jongeren zien evolueren van een individu tot een sociaal persoon en hen in contact brengen met jongeren van verschillende nationaliteiten, weg van onder de vleugels van hun ouders. Want ik ben hun vader niet, ik ben een schipper. Hier moeten ze hun plan leren trekken. En dan is het wel prachtig om zien dat ze nadien blijven terugkomen en hun schouders mee onder een welkomstmoment als dit zetten.”

En het is een warm en vrolijk welkom. “Want twee maanden is toch lang”, zegt Irena. Haar man Edwin Prosec voer voor het eerst de volledige race mee. Met zijn 62 is hij de oudste aan boord. “Hij is met pensioen, maar heeft altijd bij de sleepdienst gewerkt. Water en boten, dat krijg je er niet uit bij die mannen”, lacht ze.

“Twee jaar geleden nam ik al eens deel aan de Tall Ships Races, maar toen ben ik erg ziek geworden, waardoor we uit de race moesten stappen”, vertelt Prosec. “Nu heb ik daar gelukkig geen last van gehad. Het was een geweldige ervaring. Dit doe je echt voor de kick, de sfeer en het team. Dag en nacht ben je samen. Bovendien is het fijn om de jongeren te begeleiden in hun eerste zee-ervaring.”

Tot die jonge zeebonken behoren Niels Janssens (13) en Jitske Van de Wijngaert (19). “Het was een geweldige tocht. Elf dagen zijn we mee op zee geweest en ondertussen hebben we alles geleerd.” “Slechts één keer ben ik zeeziek geworden. Dat hoort erbij, het maakt je sterk”, lacht Jitske. “Volgend jaar mogen ze dus opnieuw op ons rekenen.”

Familie op zee

Nog iemand op wie de TS Rupel volgend jaar opnieuw mag rekenen is Frea Van Haperen (21), de ancien van de jonge generatie . “Dit was de zesde keer dat ik met de TS Rupel deelnam aan de Tall Ships Races. Voor mij is dit pure ontspanning. Je ziet dingen die je vanop het vasteland nooit te zien krijgt. Op zee heb ik mijn hart verloren. Het doet me tot rust komen. Bovendien kan ik bij Jan en zijn vrouw Linda altijd terecht. Zij zijn mijn familie op zee.” Want bovenal biedt de Tall Ships Races de jongeren een sociale verrijking. “Ik leerde mensen van overal ter wereld kennen. Met sommigen houd ik contact, anderen zie ik volgend jaar wel weer.”