In Amerika is het een bekend gezicht: de zogenaamde McMansions, enorme huizen op piepkleine stukjes grond. Heb je ooit Cribs gezien, dan ken je ze wel: ze kosten miljoenen dollars, zijn gebouwd in de jaren ’80 en ’90 en ze staan vaak al jaren leeg.

Veel Amerikanen verafschuwen de huizen, maar wát McMansions precies afschuwelijk maakt, daar komen ze niet uit. Op haar blog Welcome to McMansion Hell helpt Kate Wagner hen een eindje op weg. ‘Ik wil uitleggen waarom deze huizen lelijk zijn.’

Wagner voegt commentaar toe aan foto’s van McMansions. Ze wijst op onpraktische ramen, onnodige garages en mislukte dakkapellen, bewijs van het ontbreken van echte visie. De humor houdt de aandacht. Maar tegelijkertijd brengt Wagner haar uitleg met passie en kennis. Ze kan eindeloos praten over architectuur, blijkt uit een interview met NRC.

Wagner plaatste deze zomer de eerste foto’s. Gewoon uit pure frustratie over de huizen, omdat iedereen ze haat en toch niet kan plaatsen waarom. Het bleek een enorme hit. Drie maanden nadat het blog begon werd ze zelfs uitgenodigd om voor TedX Mid-Atlantic een college te geven.

‘Wat McMansions lelijk maakt, is niet alleen de buitenkant’, schrijft ze in een uitgebreide email aan NRC. ‘Zelfs als je vindt dat ze er mooi uitzien, moet je erkennen dat ze het milieu kapotmaken omdat ze zoveel middelen opvreten en dat ze kenmerkend zijn voor de isolerende, zielloze buitenwijken.’

Ze vult sinds kort haar blog aan met achtergrondstukken over historische stromingen in de architectuur en de achtergrond van de opkomst van de McMansion. Ook die posts blijken in trek.

Maar zijn die huizen écht lelijk? Dat is toch subjectief? Niet helemaal, zegt Wagner.

‘Slechte architectuur zakt voor de Vitruvius-test. Volgens Vitruvius (een Romeinse bouwmeester, red.) moest een gebouw drie dingen zijn: bruikbaar, duurzaam en mooi. Mooi is natuurlijk subjectief, maar die andere twee zijn simpel. McMansions zijn zo goedkoop gebouwd dat ze na vijftien jaar al versleten zijn. Zijn ze functioneel, bieden ze een schuilplaats, geven ze een plek om tijd door te brengen met je geliefden? Ze hebben zoveel onnodige ruimte dat de energierekening enorm hoog is. Bovendien leeft iedereen door de omvang van het huis in isolatie.’

Wagner is er van bewust dat ze met haar blog deel is van een lange traditie van architectuurkritiek. Ze noemt boeken als Bizarre Architecture van Charles Jencks. Ook is ze een enorm fan van het Belgische architectuurblog van Hannes Coudenys, Ugly Belgian Houses.

‘Maar die huizen zijn juist uniek en dat vind ik fascinerend. McMansions zijn verschrikkelijk omdat ze allemaal hetzelfde zijn.’