Sporteconoom Trudo Dejonghe: "Goedkope grondstoffen en fiscaal gunstregime zijn troeven van Belgisch voetbal"
Sporteconoom Trudo Dejonghe maakte twintig jaar geleden naam met een doctoraat over de geografisch-economische inplanting van voetbalclubs in België. Zijn conclusies staan nog steeds overeind. Hij vindt ook dat het Belgisch voetbal er minder slecht aan toe is dan in de vorige eeuw, maar ziet ook een aantal valkuilen.
“Mijn vaststellingen destijds over welke clubs het waar moeilijk zouden krijgen, zijn allemaal uitgekomen", zegt Trudo Dejonghe. "In de Borinage was het met Mons of La Louvière fuseren of sterven, schreef ik. Het werd sterven. Aalst is ook weggezakt, Westerlo heeft het lastig, Lokeren overleeft bij de gratie van voorzitter Roger Lambrecht en Lierse en KV Mechelen zitten eeuwig in elkaars vaarwater.
"Ook in West-Vlaanderen zijn er te veel clubs. Waregem en KV Kortrijk op tien kilometer van elkaar, dat wordt lastig. KV Oostende normaal ook, door een gebrek aan achterban, maar dat is een ploeg die kunstmatig in leven wordt gehouden door Marc Coucke.”
Toch bent u het ermee eens dat het beter gaat, ook onderaan in de eerste klasse.
Trudo Dejonghe: “Met dank aan de tv-gelden, die steeds maar zijn gestegen. Op eigen benen inkomsten verwerven door fanbezoek en sponsoring is voor sommige kleine clubs ondoenbaar.
"Het grote probleem situeert zich nu niet meer in de eerste klasse, maar in 1B. Daar heeft men de acht beste ploegen behouden en iedereen heeft zich 'dood gedaan' om er toch maar bij te zijn. Ze hadden beter de acht economisch meest gezonde en geografisch best verspreide clubs behouden in 1B.
"Een ander probleem is het stijgen en dalen. Eén stijger en daler is geen goede zaak. Sluit eerste klasse helemaal af en laat stijgen op economische basis toe, of zorg voor een groter verloop met drie of vier stijgers en dalers.”
Wat is nu het unieke verkoopargument van het Belgisch profvoetbal?
“Opleiden en doorverkopen, en daarvoor is ons economisch en fiscaal systeem uitermate geschikt. De import van grondstoffen kost haast niets, want niet-EU-spelers kun je voor een prikje importeren, terwijl in Nederland tot vijf keer meer salaris moet worden betaald.
'De import van grondstoffen – zoals jonge Afrikanen – kost haast niets, want niet-EU-spelers kun je voor een prikje importeren'
"Haal vijftien Afrikanen binnen aan 80.000 euro, dat kost je 1,2 miljoen euro en daar kun je nog het appartement en de auto van aftrekken, dus 1 miljoen cash. Verkoop dan je twee beste spelers, zoals Eupen Henry Onyekuru en Mamadou Sylla voor samen bijna 12 miljoen euro, en tel uit je winst.”
U vergelijkt met China.
“Alle verhoudingen in acht genomen wel. Net als China zijn wij een export processing zone. Wij halen goedkoop grondstoffen, verwerken die en verkopen. Dat alles zeer geholpen door een gunstig fiscaal systeem. Wat Eupen bij ons doet, kan in Nederland niet. Dat is een beetje hun manco.”
Maar tegelijk vormt het een bedreiging voor ons voetbal?
“Wel, als we verkiezen om achttienjarigen uit Afrika te halen boven het opleiden van de eigen jeugd die steeds duurder wordt. Of dat we ons rijk rekenen met die negende plaats op de UEFA-ranking. Als je kijkt naar de landen die ooit negende stonden, dan zie je dat die allemaal nadien een terugval kenden omdat ze niet genoeg punten haalden in de Europese competities.
'We zitten nu Nederland op de hielen, maar we moeten niet denken dat we nog veel hoger kunnen mikken'
"We zitten nu Nederland op de hielen en we kunnen nog aan onze inkomstenzijde werken als we nieuwere stadions zouden hebben, maar we moeten niet denken dat we nog veel hoger kunnen mikken. Gezond blijven en geleidelijk groeien is nu de boodschap.”
Lees ook: Waarom het Belgisch voetbal economisch almaar beter scoort