Wie rekeningrijden wil laten lukken, moet de wegen op sommige momenten en plaatsen zó duur maken, dat elke bestuurder geen twee maar twintig keer nadenkt vooraleer hij het portier dichtslaat. Daar is geen maatschappelijk draagvlak voor. Een politiek draagvlak evenmin. Een slimme kilometerheffing is een streefdoel van alle Vlaamse regeringspartijen. Als het de automobilist niet meer kost. En als er goede alternatieven zijn. De eerste voorwaarde is niet ­vervuld na deze test, de tweede ook niet. Als er één ­gruwel bestaat voor de automobilist, dan is het wel het openbaar vervoer. Het zal er niet op verbeteren na de aangekondigde besparingen.

En dus zit die nieuwe Vlaamse regering met een probleem. Vraag aan ondernemers, de kmo’s vooral, wat na de hoge loonlasten het grootste struikelblok is, en ze kruisen die files aan. Wie de economie wil aanzwengelen, zal er toch echt iets op moeten verzinnen. Het snel betonneren van Oosterweel alleen zal het mobiliteitsprobleem in het land niet oplossen. De nieuwe regering heeft een aantal onpopulaire maatregelen aangekondigd die in ieders portemonnee zullen snijden om de economie te laten groeien. Al valt er ook te besparen op het onderhoud van gewestwegen of in het opvangen van de medische kosten, zeker in steden, veroorzaakt door fijn stof. Die factuur kan met een kilometerheffing aangezuiverd worden. Maar de kans dat de rekeningrijden aan dure tarieven op de sporen wordt gezet, is nu 0,00000000005.