Een leven na het voetbal? Dat geloofde Litmanen niet

Zijn beste uitspraak deed hij donderdagavond in het radioprogramma Langs de Lijn. Ik ben nooit begonnen met voetbal, ik heb het altijd gedaan, zei hij. Op de sociale media maakten intussen mannen en vrouwen - opvallend veel vrouwen - een buiging. Zelfs zijn kapsel in de jaren negentig, een matje, wordt tegenwoordig geadoreerd.

Litmanen speelde voor Ajax, Barcelona en Liverpool. Vier jaar geleden maakte een Finse regisseur een film over hem, Kuningas Litmanen. Koning Litmanen, waarschijnlijk zou hij zelf een andere titel hebben gekozen.

In de film wordt Litmanen geëerd met een motto van de Engelse filosoof Alan Watts. 'Dit is het ware geheim van het leven: volledig betrokken zijn bij wat je doet in het hier en nu. En noem het geen werk, maar bedenk dat het spel is.'

Dat was goed gekozen. Voor Litmanen is voetbal nooit werk geworden. Over geld ging het nooit. Er was altijd alleen maar liefde en toewijding.

In de film wordt een fijne anekdote verteld. Het vroor in Lahti 20 graden. Zijn moeder verbood hem te voetballen en had zijn bal weggestopt in een opberghok. Haar zoon trapte een ruit in, pakte de bal en ging voetballen.

Van oud-spelers hoorde hij weleens dat er een leven na het voetbal is, vertelde hij toen de film op het IDFA in première was gegaan. Ik geloof dat niet, zei hij.

De uitzending van Langs de Lijn werd donderdag afgesloten door Louis van Gaal. Ik dank je voor wie je bent, zei Van Gaal. 'Ik hou van je.' Dat is natuurlijk mooi, zo'n bromance.

Van Gaal speelt zondag met Manchester United tegen Leicester City, een sportwonder dat aan het begin van het seizoen in de Premier League door iedereen bij de degradatiekandidaten werd ingedeeld. Als Leicester City wint, is de titel binnen.

Nu al is het seizoen van de club een onwaarschijnlijk sprookje. Niemand heeft dit voor mogelijk gehouden.

Wie aan het begin van het seizoen een pond inzette op een kampioenschap, zou vijfduizend maal de inzet verdienen. De wedkantoren achtten in augustus een titel net zo onwaarschijnlijk als de ontdekking van het monster van Loch Ness of een landing van buitenaardse wezens in het Verenigd Koninkrijk.

De trainer is een 64-jarige ingetogen Italiaan, Claudio Ranieri. Eerder deze maand liep hij huilend van het veld af, na een overwinning op Sunderland.

Deze week kon hij zijn tranen ternauwernood bedwingen nadat hij een filmpje van thesportbible.com te zien had gekregen waarin supporters van Leicester City hem bedanken voor alles wat hij voor de stad en de club heeft gedaan. Alle bevolkingsgroepen zijn in het ontroerende eerbetoon vertegenwoordigd, jong en oud, zwart en blank.

An incredible job heet het filmpje en dat is het ook. Hopelijk wordt Leicester City beloond voor de aanval op de decadentie en de ongebreidelde spilzucht van het moderne voetbal. De club investeerde de afgelopen twee seizoenen 73 miljoen euro in nieuwe spelers. Van Gaal gaf in dezelfde periode 341 miljoen euro uit, zonder veel succes.

Het elftal bestaat voor het grootste deel uit afdankers van andere clubs. De beste speler, de Algerijn Riyad Mahrez, kostte een half miljoen euro.

Voor Leicester City is voetbal ook geen werk, maar een spel. Op internet circuleert een veelzeggende foto van topscorer Jamie Vardy van nog maar een paar jaar geleden.

Na een wedstrijd van Fleetwood Town wordt hij in een verlaten stadionnetje geïnterviewd door een meisje. Hij draagt een trui met een capuchon en oogt verlegen, maar ook vastberaden.

Vrijdag stonden bij boekhandel Scheltema in Amsterdam honderden mensen in een rij, wachtend op een boek en een handtekening van Jari Litmanen. Het wordt gelukkig nog steeds herkend, gewaardeerd en beloond, toewijding en eenvoud.

Paul Onkenhout is redacteur van de Volkskrant.

Reageren? p.onkenhout@volkskrant.nl