De beraadslaging over de strafmaat door de drie beroepsrechters en de gezworenen duurde ruim twee uur. Hun beslissing was een levenslange veroordeling van Johan Devriendt voor moord op zijn vriendin Christel Van Bourgogne in hun appartement in Linkebeek in de nacht van 24 op 25 augustus 2003. De 29-jarige onderwijzeres kwam om het leven door een schot met het dienstwapen van de gewezen politie-inspecteur.

“Alleen de zwaarste straf kan hem de ernst van zijn daden doen inzien”, zei voorzitter Peter Hartoch tijdens de voorlezing van het arrest. “Hij heeft haar op een gruwelijke wijze het leven ontnomen. Hij deed dat vanuit de eigen drang tot lustbeleving met zijn nieuwe vriendin. Daarmee bracht hij enorme schade aan, vooral bij de ouders van Van Bourgogne die hun enige kind verloren. Er zijn geen omstandigheden weerhouden om een lagere straf uit te spreken dan de maximale.”

Er wordt nu een aanhoudingsbevel voor Devriendt uitgevaardigd. Sinds woensdagavond, toen de jury hem schuldig bevond, is Devriendt echter spoorloos. Als vrij man begonnen aan het proces, wachtte hij het urenlange beraad van de gezworenen af buiten de muren van het gerechtshof. Maar op het moment van de waarheid kwam hij niet meer opdagen. Telefonische oproepen van zijn raadsman van het eerste uur André De Becker bleven onbeantwoord.

“Een wolf in schapenvacht”

Nu Devriendt levenslang krijgt, zou hij nog zes jaar naar de gevangenis moeten. “Dan is hij 52 als hij opnieuw in de maatschappij komt”, stelde procureur Marcel Verbelen donderdag voor de beraadslaging van de jury. “Tegen dan zal zijn opgezwollen persoonlijkheid deels verdwenen zijn. Ik vraag de gezworenen om zich streng op te stellen en Devriendt te veroordelen tot levenslang,” verdedigde Verbelden de vordering tot levenslang.

Volgens Verbelen zit Devriendt klem in ontkenning en minimalisering. “Hij legt de schuld van alles wat fout loopt in zijn leven bij anderen en de maatschappij. Volgens de psychiater lijdt hij aan een persoonlijkheidsstoornis met sterke narcistische kenmerken. Maar niet met zoveel implicaties dat hij zijn gedrag niet zou kunnen inschatten.”

De procureur zag in zijn vordering over de strafmaat geen enkele verzachtende omstandigheid, ook niet het blanco strafregister van Devriendt. Zijn eerdere veroordeling voor het hof van assisen in 2006 werd immers vernietigd door het Hof van Cassatie. “Is het niet normaal dat een politieman een blanco strafregister heeft? “

“Devriendt is een wolf in schapenvacht. We hebben hier te maken met een gevaarlijke man. Zelfs in zijn laatste woord toonde hij geen enkel teken van medeleven met de familie van het slachtoffer. Ik verzoek de gezworenen om neen te zeggen tegen het recht van de sterkste. Stel u voor dat iedereen die van vriendin wisselt de eerste partner zou doden.”