Michel Preudhomme kan soms pittig uit de hoek komen op een persconferentie, dat weet iedereen die Club Brugge van dichtbij volgt. Maar na de pandoering in het Constant Vanden Stock-stadion was het een gelaten Club-coach die de pers te woord stond. Ter illustratie: “Of Anderlecht nu kampioen is? Dat weten jullie toch ook.”

LEES OOK: Anderlecht kan volgende week al kampioen zijn

Nochtans was de prestatie van zijn spelers niet bepaald om over naar huis te schrijven. Preud’homme had dus reden genoeg om uit zijn vel te springen, maar deed dat niet. Sterker nog: in zijn hoofd heeft hij zijn conclusies getrokken: “Waarom mijn spelers deze laatste kans op de titel niet grepen? Dat deden we wel in de eerste tien minuten, maar daarna kwamen we overal tekort.” Waarna Preud’homme - in bedekte termen - uithaalde naar zijn eigen spelers: “Als je dat niet kan opbrengen in zo’n belangrijke wedstrijd, dan kom je altijd in de problemen. (zucht) Onbegrijpelijk.”

Niet mis te verstaan

Ondanks het magere spel van Club de afgelopen weken, hoopte wie blauw-zwart genegen is dat de 120 minuten Europees voetbal van Anderlecht de benen bij paars-wit zouden afsnijden. Niets daarvan op het veld. Nog een reden voor Preud’homme om zich te ergeren: “Wíj hadden deze week tijd om deze wedstrijd goed voor te bereiden. Wíj hebben op looplijnen getraind.” Voor de goede verstaander: hoe is het mogelijk dat een tegenstander die een midweekwedstrijd afwerkte je op alle gebieden aftroeft, zelfs als je als speler gewezen bent op alle manieren om daarvan te profiteren? “Ik heb niets gezien van wat we hadden voorbereid, dat was heel zwak. Nochtans zag ik op training wel degelijk een gemotiveerde groep. De verklaring daarvoor? Geen idee. We kunnen excuses zoeken, maar dat gaat maar zover.”

Preud’homme wilde niet ingaan op enkele zwakke individuele prestaties, maar de goede verstaander had aan een half woord genoeg, toen hij zinspeelde op de gevolgen die deze zwakke prestatie zou hebben voor de toekomst: “Ik heb gekozen voor het middenveld dat het vorig seizoen zo goed deed, met Simons, Vormer en Vanaken. Maar als ik dan zie hoe Claudemir invalt, en me toont dat hij wél voor Club Brugge wil spelen...” Dat noemen we: pijnlijk voor het trio dat aan de wedstrijd begon!

“Wie voor Engeland is gemaakt...”

Of een nog duidelijker boodschap aan Björn Engels, die al vaker liet verstaan zichzelf klaar te achten voor een transfer naar de Premier League, maar die vandaag in de fout ging bij de twee tegendoelpunten: “Sommige spelers zijn voor Engeland gemaakt, maar dan moeten ze het ook tonen.”

Of toen hij Anderlecht een compliment gaf voor het goede spel: “Zij zitten in een goede flow. En ze hebben individuele kwaliteiten... die werken voor de ploeg.”

Waarna Preud’homme een niet mis te verstane boodschap had voor wie zich aangesproken moest/wilde voelen: “Ik ga je zeggen dat ik in de toekomst zal spelen met spelers die wíllen spelen voor Club Brugge. Het verleden telt niet meer, de specifieke kwaliteiten tellen niet meer. Spelers met goesting, dát telt!”

Wie bijgevolg blijkbaar nog wel genade krijgt in de ogen van Preud’homme, is Ruud Vormer. Die pakte nochtans een bijzonder domme rode kaart en liet zijn ploeg zo in de steek. Dat geeft ook zijn coach toe: “Ja, Ruud gaat daar te ver.” Maar verder dan dat gaat het niet: “De schade was op dat moment al berokkend.”

En Weiler?

De aandacht voor René Weiler was intussen maar magertjes. De Zwitser zat erbij en keek - lichtjes geamuseerd - naar de ondervraging van zijn collega. Net als iedereen in de perszaal wist hij dat de titel binnen is voor Anderlecht. Niet dat hij dat ook wou toegeven: “Of we nu kampioen zijn? We hebben een goede stap gezet, maar voetbal blijft voetbal. Er zijn nog zes matchen te spelen.” Zijn lichaamshouding verraadde het tegendeel: bekritiseerd als hij werd in het begin van het seizoen om het matige spel van zijn ploeg, triomfeerde hij vandaag: een fantastische Europese campagne én (zo goed als) kampioen. We dachten twee seizoenen geleden toch dat zoiets onmogelijk was?

Nochtans kreeg Weiler donderdag nog de wind van voren, nadat hij uitblinkers Hanni en Chipciu vroeg naar de kant haalde in Manchester. Ook daarin haalde hij vandaag zijn gram: “Ik snapte de kritiek van donderdag niet, maar goed. Of ik blij was dat mijn ploeg geen teken van vermoeidheid toonde? Dat gaat natuurlijk makkelijker als je 2-0 voor staat. (fijne glimlach)” Waarna Weiler zijn blauw-zwarte collega nog fijntjes een opsteker gaf: “We speelden vandaag ook tegen een sterke ploeg. Meer kan ik daar niet over zeggen. (lachje om mond)”

En weg waren ze. Niemand had nog oog voor Weiler, want dat Anderlecht zonder de minste tegenstand afstevent op de titel, is voor niemand nog nieuws. Michel Preud’homme mocht daarentegen nog spitsroeden lopen. Zijn spelers zijn gewaarschuwd.