Opluchting in Watou: kunstenfestival blijft bestaan

Voorlopig is alles nog peis en vree in Watou, een piepklein dorpje geprangd tussen Poperinge en de Franse grens. Al merk je aan alles dat er iets te gebeuren staat. De gemeentewerkers leggen de laatste hand aan de nieuwe wegmarkeringen, de tuintjes in de paar straten die de dorpskern telt worden nog snel bijgetrimd. Op het marktplein zelf is het rustig. Bij de meeste cafés en restaurants blijven de rolluiken op een doordeweekse woensdag naar beneden. Kwestie van nog een paar dagen verlof in te plannen voor het begint.

Met 'het' bedoelen ze in Watou het jaarlijkse kunstenfestival. Een twee maanden durende happening waarbij bezoekers op verschillende locaties in het dorp werk van grote en minder grote namen uit de kunstenwereld kunnen bewonderen. En die bezoekers zijn met steeds meer. Vorig jaar werd Watou tijdens de zomer overspoeld door maar liefst 24.000 mensen die in het kleine dorp op zoek gingen naar kunst, rust en inspiratie.

Dat ze dat deze zomer opnieuw kunnen doen, is eigenlijk een klein mirakel. Vorig jaar viel vzw Kunst, die het festival organiseert, uit de boot bij de verdeling van de structurele subsidies. Goed voor een financiële put van maar liefst 316.000 euro. Het festival opdoeken leek de enige mogelijkheid. Maar intendant Jan Moeyaert zag dat anders. Net als alle jaren voordien ging hij in oktober op zoek naar een overkoepelend thema voor de editie 2017. Ook de eerste voorzichtige contacten met kunstenaars werden gelegd. Maar alles nog met de handrem op. Niemand die immers wist of er wel een 37ste editie van het festival zou komen en hoe die dan betaald zou worden.

"Dat was de voorbije maanden in het dorp zowat het enige gespreksonderwerp", vertellen Marc Mavaut en Paul Plancke die hun tuin fatsoeneren in afwachting van de grote toeloop. "Het festival heeft Watou op de kaart gezet. Niemand hier had het graag zien verdwijnen."

Oplevende horeca

Het festival is ook de oorzaak van de hoge concentratie aan cafés en restaurants rond het Watouplein. Ook daar was het bang afwachten. Al wil Hans De Bock, eigenaar van restaurant Een huis tussen dag & morgen, dat ook niet overdrijven. "Natuurlijk zijn die 24.000 bezoekers een leuk extraatje. Maar ook buiten de zomermaanden komt hier veel volk over de vloer. Watou is echt wel meer dan enkel kunst." Bovendien hield De Bock nooit echt rekening met het verdwijnen van het festival. "Ik heb altijd gedacht dat er wel een oplossing uit de bus zou komen."

Die kwam er uiteindelijk pas begin maart, toen het stadsbestuur van Poperinge, de provincie West-Vlaanderen en cultuurminister Gatz allemaal beloofden een duit in het zakje te doen om het voortbestaan van het festival te garanderen. Wat volgde was een stresserende race tegen de klok, die volgens Moeyaert evenwel nauwelijks impact had op wat er de komende weken in Watou te zien is. "Al hebben we natuurlijk wel naast een aantal grote namen gegrepen. Je kan niet verwachten dat die mensen in hun planning rekening houden met een klein festivalletje, dat misschien wel of misschien niet door zou gaan."

Ook dat het uiteindelijke subsidiebedrag lager ligt dan de voorbije jaren, zou niet te zien mogen zijn. Al heeft dat wat creativiteit gevraagd. "In de grote schuur van de Douviehoeve hebben we traditiegetrouw een eyecatcher staan", legt Moeyaert uit. "Het heeft meestal wat voeten in de aarde om dat soort werken hier te krijgen, maar deze keer zijn we zelf aan de slag gegaan. Met de mal van kunstenaar Chad Wright hebben we die gigantische oppervlakte met zandkastelen gevuld. Onorthodox misschien, maar wel met een fantastisch resultaat." De horeca van Watou kan op zijn twee oren slapen.

Kunstenfestival Watou van 1 juli tot 3 september.