#binnenskamers: déjà vu van een strandpartij

Waar waren de PVV'ers?
17.47 uur - Jan Hoedeman (@JanHoedeman)

Aan het slot van het gasdebat wordt dinsdag middernacht een motie ingediend door de Partij voor de Dieren om niet alleen minister Kamp van Economische Zaken weg te sturen, maar het hele kabinet. De redenen worden in de motie opgesomd: het kabinet is tekortgeschoten om de veiligheid van de burgers te borgen door jarenlang in de wind slaan van waarschuwingen en blijft er ook nog eens gewoon mee doorgaan. Wegwezen dus!

Dan wordt interessant hoe de minder constructieve oppositie hierin staat. Terwijl een kamerbode van de scheurkalender de 3 verwisselt voor de 4de maart, stemt de Tweede Kamer hoofdelijk. Al snel wordt duidelijk dat de SP deze motie vooralsnog niet steunt. De PVV wel. Maar bij het steunen van dit zware wapen tegen het kabinet blijken maar acht van twaalf PVV'ers aanwezig. Wie er wel zijn: Beertema, Bosma, Van Dijck, Fritsma, Gerbrands, De Graaf, Helder en Klever.

Niet aanwezig zijn de politiek leider en fractievoorzitter van de PVV Geert Wilders, Barry Madlener, Raymond de Roon en Dion Graus. Tijdens de stemmingen keek GroenLinks-fractievoorzitter Bram van Ojik naar de, vanuit de voorzitter gezien, uiterst rechtse taartpunt in de plenaire zaal en had een déjà vu-gevoel.
 
'Het viel mij op dat de partij die ons verweet een strandpartij te zijn, het zelf fysiek nogal liet afweten', zegt Van Ojik. Hij verwijst naar een van de dieptepunten onder zijn voorgangster Jolande Sap. Haar tienkoppige fractie was in de zomer van 2011 voor de helft present bij een cruciale stemming over de eurocrisis, terwijl de Tweede Kamer op volle oorlogssterkte was. PVV-leider Geert Wilders wreef het er ruim een maand later in bij de algemene politieke beschouwingen: GroenLinks is een 'strandpartij'.
 
Van Ojik: 'Dat was in het zomerreces. Nu is er geen sprake van een reces. Bovendien wordt er een motie van wantrouwen tegen de regering ingediend, die de PVV uit volle kracht had moeten steunen.' De persvoorlichter van de PVV was vanmiddag niet in staat commentaar te geven.

'Gelukkig heb ik nog een boerderette, het Catshuis'
15.59 uur - Jan Hoedeman (@JanHoedeman)

Er hangt een gelaten spanning in het zaaltje van Nieuwspoort onder de discipelen van Jochem van de Berg, de founding father van De Speld en redacteur Diederik Smit. Om 18.15 uur begint hun persconferentie ter gelegenheid van het boek 'De Speld reisgids Binnenhof'. Even later wordt duidelijk waarom: het zal minister-president Mark Rutte zijn die het eerste exemplaar aanneemt.

'Democratie is de waakhond van het toerisme', verklaart Smit de wording van het boek Reisgids Binnenhof. 'Het verschil tussen democratie en toerisme is niet zo duidelijk meer als vroeger. Omdat Nederland gidsland is, willen wij daaraan met deze reisgids een bijdrage leveren.' Het moest een genuanceerd en evenwichtig boek worden, maar dat is niet gelukt, bekent Smit. Het is een hagiografie geworden, door de rijke cultuur en historische gebouwen, zo concludeert Smit.
 
Laat het maar aan De Speld over om met serieuze zaken aan de haal te gaan. Het boek heeft de toon van een reisgids, beschrijft het Binnenhof en zijn karakteristieke bewoners en monumenten. De Speld demystificeert het Binnenhof door de heerlijke onzin met een kern van waarheid. Zo staat in de verklarende woordenlijst bij Kiezersbedrog: 'Fenomeen dat zich voordoet wanneer een kiezer een D66-politicus belooft op hem te stemmen, terwijl hij uiteindelijk gewoon weer voor een ander kiest.'
    
Het kost Rutte geen enkele moeite in de stand van De Speld te gaan staan. De minister-president vindt het een eer om dit wetenschappelijk werk in ontvangst te nemen over de plek waar hij nu al twaalf jaar werkt. Rutte: 'Ik heb een bijzondere werkkamer, het Torentje. Minister Asscher van Sociale Zaken komt er wel, maar gelukkig neemt hij geen inspecteur Arbeidsomstandigheden mee. Geen nood, ik heb gelukkig ook nog een boerderette, het Catshuis.'

Zijn Torentje is aanpalend aan de Eerste Kamer, die ook in geuren en kleuren wordt beschreven. Om een idee te krijgen hoe het daar is, citeert Rutte met graagte de Belgische politicus Herman de Croo: 'Als de kiezer dat wil, blijf ik Kamerlid tot aan mijn dood. Daarna verhuis ik naar de senaat.' Rutte haast zich in de hedendaagse politiek sensitieve verhoudingen te benadrukken: 'Dat is een citaat van De Croo hè!'

Rutte heeft een goede indruk van het boekwerk gekregen. Hij wijst op twee kleine manco's. Het gemis van aanwezigheid van de Italiaanse ijscoman op het Binnenhof 'die eigenlijk Turks is'. En Rutte wijst op het ontbrekende ansichtkaartenwinkeltje. Maar zijn eindoordeel is welwillend. Rutte: 'Ferry Mingelen, een journalist die hier kort na 1672 is begonnen, heeft een aardig boekje geschreven over het Binnenhof (Graven rond het Binnenhof, red.) Als je dat combineert met de Reisgids Binnenhof, dat weet je alles!'

_{Binnenhof, de Speld Reisgids. Uitgeverij Brandt, prijs 12,50}

Bejaarde Kamer krijgt tandjes  
14.14 uur - Gijs Herderscheê (@vkgijs)

Door aandacht wordt een bejaard en bedaagd instituut, de Eerste Kamer, plots weerspannig. Anderhalve eeuw was de senaat een wat slapend instituut. Een chambre de reflexion, heette dat keurig, een kamer voor nadenkers.

Met de komst van het kabinetten Rutte is dat veranderd. Voor het eerst sinds mensenheugenis heeft een kabinet geen meerderheid in de senaat. Om daar toch van verzekerd te zijn sluiten de Rutte-coalities akkoorden met oppositiepartijen.

De Eerste Kamer is zich ten volle bewust van de politiekere rol. Neem de brief die Tineke Slagter, SP-senator, als voorzitter van de senatorencommissie voor Volksgezondheid aan staatssecretaris Martin van Rijn heeft gestuurd.

Het gaat over de persoonsgebonden budgetten waarmee hulpbehoevenden zelf zorg kunnen regelen. Sinds begin dit jaar is de Sociale Verzekeringsbank verantwoordelijk voor de uitbetaling van deze pgb's. Dat is een puinhoop geworden. De Tweede Kamer heeft er al drie debatten aan gewijd met Van Rijn die steeds dieper door het stof moet en steeds weer beterschap belooft.

De Eerste Kamer is in haar wiek geschoten. De senaat kijkt immers vooral naar de haalbaarheid van wetten, zeker als het om grote projecten gaat die snel worden doorgevoerd. Bij de behandeling van de Wet Langdurige Zorg, waar de pgb's bij horen, heeft Van Rijn in november 2014 beloofd dat het 'op een goede en verantwoorde manier kan worden ingevoerd' en 'dat bij de uitvoering betrokken partijen in staat zijn om de gewenste veranderingen door te voeren'.

Maar dat is dus niet zo. Zie de puinhoop bij de SVB. De Eerste Kamer voelt zich bedrogen of, om het diplomatieker te zeggen, voor het lapje gehouden. Op gepikeerde toon vraagt Slagter nu namens alle fracties opheldering.  

'Met het oog op de bewaking van de kwaliteit van het wetgevingsproces en de rollen die regering en Kamer daarin vervullen, verzoekt de commissie u aan te geven waarop het vertrouwen gebaseerd was dat de invoering van pgb-trekkingsrechten verantwoord was en dat uitbetaling van de pgb's "zo ongestoord mogelijk" zou plaatsvinden. Bent u terugkijkend van oordeel dat uw antwoorden op vragen van de Kamer een zo goed mogelijk beeld hebben geschetst van de risico's bij de invoering? Kunt u aangeven welke lessen de regering uit deze reflectie trekt voor toekomstige wetgevingsprocessen?'

Of Van Rijn voor 20 maart opheldering wil verschaffen.

Eerder in #binnenskamers
3 maart
· Ook een senator is weleens ijdel
· Parlement weet alles maar mag niets zeggen
· Communist met een grote bek

2 maart
· Het mysterie Rutte gemystificeerd

28 februari
· Bij Rutte is iedereen welkom

27 februari
· Enter Underwood, exit Verheijen

_{In #binnenskamers bloggen onze Haagse redacteuren over de grote en de kleine politiek. Ze geven een eerste duiding bij de actualiteiten, delen opmerkelijke observaties en schetsen het waarom van het spel en van de knikkers. De laatste updates vindt u op volkskrant.nl/politiek.}