Eeuwenlang heeft de katholieke kerk crematie verboden omdat de praktijk niet overeenstemt met de leer van de wederopstanding en de Dag des Oordeels. Sinds 1963 is crematie toegestaan. Aangezien meer en meer christenen zich laten cremeren, verduidelijkt het Vaticaan zijn standpunt in nieuwe richtlijnen.

In eerste instantie benadrukt de Congregatie voor de Geloofsleer in het document Ad Resurgendum cum Christo, dat paus Franciscus heeft goedgekeurd, dat een traditionele begrafenis nog altijd de voorkeur geniet.

Als het lichaam van een gelovige toch gecremeerd wordt, dan moeten de assen op een heilige plaats bewaard worden. ‘Dat is op een kerkhof, of in bepaalde gevallen, in een kerk of een plaats die daarvoor bedoeld is.’

In uitzonderlijke gevallen mag een bisschop de toelating geven om assen thuis te bewaren, stelt het document.

‘Het is niet toegestaan om de assen van de gelovigen in de lucht te verstrooien, of op land, in de zee of een andere manier. Ook mogen ze niet bewaard worden in memorabilia, juwelen of andere objecten.’ Volgens Kerknet mag de as wel uitgestrooid worden op een daarvoor ingerichte strooiweide.

Een christelijke begrafenis kan ook geweigerd worden als een persoon een verstrooiing van de assen vraagt om met het geloof te spotten, stelt het document dat voor Allerzielen is vrijgegeven.

Met de richtlijnen wil de Kerk ingaan tegen ‘nieuwe ideeën die in strijd zijn met de kerkelijke leer’. De dood beschouwen als de complete vernietiging van een persoon blijft voor de Kerk not done. Ook de dood zien als het opgaan in Moeder Natuur of het universum, of als een fase in reïncarnatie, komt niet overeen met de katholieke leer, stellen de richtlijnen.