De Vlaamse judofederatie beloofde maandagavond dat het de strijd tegen grensoverschrijdend gedrag ‘met een aantal specifieke maatregelen’ zal opvoeren. De belofte kwam er na enkele schrijnende getuigenissen van ex-judoka’s in De Standaard. De federatie wil atleten onder meer mentaal assertiever en weerbaarder maken, en bekijken of ze werk kan maken van een laagdrempelig aanspreekpunt ter beschikking kan stellen van atleten.

‘Heel wat maatregelen moeten nog geconcretiseerd worden’, reageert bevoegd minister Muyters in De ochtend op Radio 1. Maar toch ziet hij ook heel wat positieve elementen. Het feit dat de klachten serieus genomen worden, bijvoorbeeld, en ook dat men werk wil maken van een contactpunt.

Muyters had naar eigen zeggen gisteren al contact met de voorzitter van de judofederatie, en ook vandaag neemt hij contact op ‘om ervoor te zorgen dat er werk gemaakt wordt van de maatregelen’. Hij wil regelmatig gebrieft worden over hoe de federatie hun contactpunt zullen organiseren, over hoe mensen opgevangen worden, over wat ze doen met getuigenissen, enzovoort. ‘Dit moet ernstig worden aangepakt.’ Hij wijst er evenwel op dat er al heel wat gebeurt, zoals de integriteitscursus die bij opleidingen aan de Vlaamse trainersschool inbegrepen is.

Verhalen

Muyters zegt vooral zijn schouders te willen zetten onder initiatieven die getuigen helpen om hun verhaal te doen, in eender welke sport. ‘Die verhalen zijn een belangrijke eerste stap. We moeten ervoor zorgen dat mensen naar buiten durven komen.’ Aan die nieuwe cultuur zegt Muyters al jaren aan het timmeren zijn.

Omdat een minister uiteraard onmogelijk alles alleen kan doen, zal alles gebeuren in samenwerking met sportfederaties. Maar daar zegt Muyters ‘heel veel goodwill’ te voelen. ‘Laat ons dit sterk aanpakken en goed signaal geven.’

Open VLD eist actie

De sportminister lijkt dus gehoor te geven aan de eis van Open VLD om een paar versnellingen hoger te schakelen. Volgens Vlaams parlementslid Lionel Bajart en Kamerlid Carina Van Cauter zei Muyters vorig jaar nog dat er geen meldingen waren bij Sport Vlaanderen, maar volgens de liberalen heeft ‘het excuus dat er geen meldingen zijn om concrete acties uit de weg te gaan, nu echt wel zijn vervaldatum overschreden’. Van Cauter verwijst naar de pedofilieschandalen in de Kerk en het werk van de bijzondere Kamercommissie daaromtrent. ‘Ook toen al zeiden bisschoppen en congregaties geen weet te hebben van meldingen.’

Volgens Bajart en Van Cauter heeft Vlaanderen te weinig gedaan met de aanbevelingen die de Kamercommissie destijds al aan de gemeenschappen heeft gedaan. Een ervan was onder meer het vragen van een bewijs van goed gedrag en zeden aan al wie met jongeren in sportclubs wil werken. Muyters was daar nooit echt voorstander van, omdat het volgens hem een ‘administratieve drempel’ is en een ‘vals gevoel van veiligheid’ geeft. Nochtans is zo’n getuigschrift meestal eenvoudig digitaal opvraagbaar.

‘De minister kan aan de sportfederaties verplichten om grensoverschrijdend gedrag aan te pakken. Dat gebeurt nu niet’, aldus nog Bajart. Anders gezegd: federaties die niet ernstig werk maken van de strijd tegen grensoverschrijdend gedrag, moeten dat veel meer voelen in de subsidies. Dat er geen meldingen zijn, komt volgens Open VLD ook omdat de sport geen apart meldpunt heeft.